Gecenin Karanlığı
Gecenin Karanlýðý
Ve karanlik gelip çökerdi geceye
Denizin hýrçýn dalgalarý döverdi kayalýklarý.
Gemiler denizin ortasýnda loþ lambalarýný yakardý.
Þehrin soðuk sarý ýþýklarý birbir yaný verirdi.
Sahildeki insanlar evlerine çekilmeye baþlamýþtý .
Balýkçý oltalarýna fosforlar ve ziller takýlmýþtý.
Çapacýlar limana gelen gemileri doldurmakta
Çocuk sesleri azalmýþ parklar boþalmakta.
Denizin dalgalarý ile dövülen kayalýklarda
Homurtulu dalgalarýn sesleri yankýlanýyordu.
Bu küçük sahil kasabasýnda
Insanlar yaza hazýrlýk telaþýnda.
Bir yukarý bir aþaðý yürüyüþteler
Mudanyanýn uzaktan yanan ýþýklarý
Gözleri kendine çekmekte
Denizin yosun kokusu etrafa yayýlmakta iken.
Sýðýrcýklar gökte dans etmeyi býrakmýþ
Hep birlikte yuvalarýna çekilmiþ.
Aðaçlarda tatlý bir muhabbet baþlamýþtý
Ay bulutlardan sýyrýlmýþ geceyi aydýnlatmakta.
Uzaktan tatlý bir müzik lakýrdýsý yankýlanmakta.
Bunca þey yaþanýrken gecenin karanlýðýnda
Haberin yok ama bir sen yoktun yanýmda.
Gemlikte sessizce karanlýk çöker gecenin üzerine
Eyyüp Balta
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.