By
VAZ GECMEYENLERİN HİKAYESİ
Her birinin kalbinde bir yara,
Sýzlar durur, susturamaz geceler.
Ýhanetin soðuk yüzü deðmiþ hepsine,
Bir aþkýn külleriyle yanan insanlar onlar.
Bir zamanlar, umutla atan kalpler,
Þimdi kýrýk bir aynanýn parçasý gibi,
Kimisi dostunun hançerinde boðulmuþ,
Kimisi sevdiðinin gözlerinde kaybolmuþ.
Sevgi aðýrdýr, derlerdi eskiler,
Bile bile tutar insan ellerinden,
Bir ýssýz çöl olur bazen hayat,
Ama bir yudum aþk için yürürler binlerce adým.
Aðlamaktan yorulmuþ gözleriyle bakarlar,
Her bir yýldýzda saklý bir dilek var,
Yitirdiklerini bulmak umuduyla,
Ve yeniden sevmek için direnen kalpler.
Sevgiyle sýnanmýþ olanlar bilir,
Kavurur, acýtýr, ama yine de yaþatýr.
Bir kuþ gibi kanatlarýna alýr,
Hem göðe taþýr, hem yere indirir.
Vazgeçmez onlar, acýya inat,
Ne kadar savrulsalar da rüzgarda,
Sevmekten korkmaz yürekleri,
Çünkü bilirler, aþk insana insan olduðunu hatýrlatýr.
Bir gün biter mi bu sýnav bilinmez,
Ama vazgeçmezler sevdanýn izinden.
Zira onlar, yýkýlsa da hayalleri,
Her düþüþte yeniden doðan kahramanlar.
O yüzden susmaz, konuþur o hikaye,
Her gözyaþýnda bir þiir saklýdýr aslýnda.
Ve insan sevdiði kadar yaþamýþ sayýlýr,
Sevdiði kadar güçlü, sevdiði kadar ölümsüzdür.
Bu, vazgeçmeyenlerin,
Ýhanete raðmen aþký seçenlerin,
Yüreði sönmeyenlerin hikayesi.
Bilir misin, belki sen de onlardan birisin.
RAMAZAN ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.