Tarlasız Şehir Köklerinden Kopmuş İnsan
TİLHABEŞLİ FİLOZOF

Tarlasız Şehir Köklerinden Kopmuş İnsan

Bir ova sessizce yank�lar, �ehir ��klar� uzakta,
Bir k�yl� d��n�r elleri nas�rl�,
�ehrin y�kselen binalar�na bakarak.
Bir �ehirli ge�er yoldan,
Ayakkab�lar� temiz, g�zleri aceleci...

K�yl�:
"Bu topra��n kokusunu bilir misin, evlat?
Bu bereket, bu ye�il d�nya,
Sizin betonla kaplad��n�z o alan,
Bir zamanlar nefes al�rd�...

Ben bu tarlada dizlerimi �amura bulad�m,
G�ky�z�ne bak�p ya�mur diledim.
Ama siz �ehirde,
B�t�n bunlar� unutmu� gibisiniz...

�imdi toprak elimde kay�yor,
Her ge�en g�n daha az ekin,
Daha �ok asfalt."

�ehirli:
"Toprak m� kald� art�k, amca?
Bizim d�nyam�zda tohumlar dijital.
G�ky�z�ne bakmay� unuttuk,
��nk� ekranlar�m�zda y�ld�zlar var...

Senin ellerin nas�rl�, bizimkiler klavyede,
Ama i�imiz ayn�, ya�amak i�in �aba.
K�yden geldim, �ehre tutundum,
Ama k�klerim h�l� o tarlada belki de...

Yine de anlayamam seni,
Senin yava� ritmini,
Bizim ya�am h�z�m�z farkl�..."

K�yl�:
"H�z diyorsun, ama nereye b�yle?
Bir yerden bir yere ko�uyorsun,
Ama bir durup bakmay� denesen,
Ne g�receksin, �ehirli evlat?

Ekmek dedi�in art�k fabrika �r�n�,
Lezzetini kaybetmi�.
Sebzeler b�y�m�yor,
Onlar plastik kutularda do�uyor...

Sen �ehrin k�lesi olmu�sun,
Paran�n pe�inde, hayallerin de�il.
Ama bu topra�� bir kez hissetsen,
Belki anlars�n, hayat�n k�klerini..."

�ehirli:
"Sen hakl� olabilirsin, amca,
Ama senin d�nyan bitti art�k.
K�yler sessiz, gen�ler �oktan ka�t�,
Kalan sadece an�lar ve bo� evler...

Ben bir apartmanda ya��yorum,
Kom�ular�m� bile tan�madan.
Ama ne yapay�m?
B�yle ��retti hayat bize, b�yle kabul ettik...

Evet, k�klerimiz kesildi,
Ama biz dallar�m�z� geni�lettik,
K�yde bir avu� bu�day,
�ehirde milyonlar�n g�das�na d�n��t�..."

K�yl�:
"G�da diyorsun,
Ama tad� nerede o ekme�in?
Bir k�y kahvalt�s�n�,
Hi�bir restoran sunamaz sana...

Senin �ehir dedi�in bir hapishane,
Duvarlar� cam, pencereleri umut,
Ama i�erisi bo�.
O beton sokaklar,
Ruhsuz bir d�nyan�n aynas�...

Biz az�m�zla mutluyuz,
Sen �oklar�nla mutsuz.
K�yde bir t�rk� s�yleriz,
Siz kulakl�kta kaybolursunuz..."

�ehirli:
"Amca, belki bizde bir �eyler eksik,
Ama sizin hayat�n�z da masal de�il.
Elektrik kesilir, yol kapan�r,
K�yde hayat durur...

Ben �ehirde g�ven arar�m,
K�yde nostalji.
Ama yine de bir yan�m hep eksik,
Belki de senin dedi�in gibi,
K�klerim beni �a��r�r..."

K�yl�:
"Evlat, k�kler olmadan b�y�yemezsin,
B�y�rsen de ayakta kalamazs�n.
Evet, k�y zor,
Ama hayat�n �z� burada...

Sen bir pencereden bakars�n,
Ben ufka,
Sen ��klar�n pe�inden gidersin,
Ben y�ld�zlar�n.

Bizim d�nyam�z sade ama derin,
Sizin d�nyan�z karma��k ama s��.
Bir g�n o h�z�n i�inde durursan,
Belki anlars�n..."

�ehirli:
"Amca, belki de hakl�s�n,
Ama biz geri d�nemeyiz art�k.
K�yler an�larla dolu,
Ama gelecek �ehirlerde...

Yine de, bir g�n gelirsem k�ye,
Beni bir �ayla kar��la,
Ve bana anlat,
Bu topraklar�n hikayesini,
Belki bir kez daha d��eriz ortak bir yola..."

Ve yollar ayr�l�r yine,
�ehir ��klar�na d�ner �ehirli,
K�yl� topra��na bakar sessizce.
Ama ikisi de bilir,
Ayn� g�ky�z� alt�ndad�r k�kler ve dallar...

Erol Keke�/05.09.2024/Sancaktepe/�ST
Sosyal Medyada Paylaşın:

TİLHABEŞLİ FİLOZOF Şiirleri

En Çok Okunan Şiirleri

ANIRAN EŞEK!!! BEN DEDEMİN TORUNUYUM!!! Ben neyim! YÜKÜM AĞIR YOLUM UZUN! BULUTLAR UTANSIN! BU GÜN VEDA ETTİK MUSA'YA ! SEDEF KOKUSU (ANTAKYA) KİMİ GÜLER KİMİ AĞLAR! UHUD EY UHUD! ASKERİM !!!

Anasayfa

Şiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

İletişim

Tarlasız Şehir Köklerinden Kopmuş İnsan