hasreti gözlerimden döküldü memleketimin
kan damlalarý oldu özlemlerim
avuçlarýmýn içine doldu müjganlarýmdan
kafam uzakta kaldý,Agirî de
Agirî’nin aþk mabedlerinde,topraklarýmda..
moher hýrkalý bir çocuk akþamlarý zirveden izliyor
memleketim yalnýzdýr þimdi
akmalarý yumurta aký atlar
raksseder çimenlerin üstünde
dað eteðine yansýr izâr’ý taylarýn
bir alaca gözlerini dikmiþtir mavi gölete
tenha bir ceylan,sükûnda melaldýr ceylaným
güvercinim,al götür hikayelerimi teleklerinde
anlayacaktýr memleketim,ayyaþlýktan irtihal etmediðimi
savursun dikmenlerine,çavlanlarýna
tenha bir kartal konucunda olsun karalandýðým dizeler
çývgýnlar taþsýn hür semalarýmýz
ýrmaklarýmýza aksýn hüzün mürekebi
muhit saraylarda okunmasýn hikayelerim
sim kutuda kalsýn istemem
sürgün yüreðimin hasreti
zira vitrinlik olmaz ki ,kederden ölüm
daðlar savursun,daðlar gezdirsin hikayelerimi
gün gelir bir çoban okur,ve/düþerim belki dað naðmelerine
nisan.2008...Dogubeyazýt..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.