Maymunlar Alemi

Nedir bu dünya dediðiniz sahne?
Maske üstüne maske, yalan üstüne yalan,
Adýna insan denir, ama özle hiçbir bað yok.
Aynaya baksan, maymunlar oturur tahtýnda,
Kahkahalar atar;
Sýrtlan diþleriyle yol açar kendi karanlýklarýna.

Ey yaratýlmýþlarýn en þereflisi denilen,
Ama þerefini çoktan satýlýða çýkaran!
Hangi yüzle insansýn dersin,
Vicdanýn kurumuþ bir dal, yüreðin taþ iken?
Hangi hakla insana yakýþtýrýrsýn kendini,
Elin mazlumun boðazýnda, gözün baþkasýnýn lokmasýndayken?

Güçlüysen haklýsýn,
Zayýfsa ezilecek, yutulacak!
Bunun adýna düzen diyorsunuz,
Ne garip…
Çürümüþlüðü aklamak için uydurduðunuz kelimeler de pis kokuyor.
Ama hâlâ, bu cehennemin ortasýnda,
"Ýnsanlýk" diye baðýrabiliyorsunuz.

Her köþe baþýnda bir dalavere,
Her sokakta bir kahpelik,
Binalarýnýz yüksek ama ruhlarýnýz çukur.
Adýný çýkarýrsýnýz “medeniyet” diye,
Ama içinde vicdan deðil,
En iyi ihtimalle bir ironiyi saklar.

Ey sýrtlan kýlýðýndaki zavallý!
Adalet dediðin sadece güçlü olanýn kanunu,
Doðru dediðin yalnýzca sahip olduðun kýlýç,
Ve gerçek dediðin, senin iþine gelen rüyalar.
Söylesene, böyle bir dünyada,
Mazlumlarýn duasý nasýl yer bulsun?
Doðruya inanan, nasýl dimdik ayakta dursun?

Ey çaðlar boyu nefret tohumu ekenler,
Yeryüzünün maymunlarý!
Savaþlarla beslenip, acýlarla büyüdünüz,
Dostlarýnýz, yalnýzca çýkarlarýnýz;
Ve vicdan dediðiniz bir günahsýzýn mezarýnda gömülü.

Her adýmýnýz bir tehdit,
Her gülüþünüzde zehir var!
Yalnýzlýða sürüklediðiniz ruhlar,
Kendi duvarlarýnýzýn içinde boðuluyor.
Blöflerinizle kahramanlýk,
Þantajlarýnýzla zafer,
Ve yalanlarýnýzla sadakat inþa ettiðinizi sanýyorsunuz.
Ama hepsi,
Bir kartondan kule gibi devrilecek;
Fýrtýna bir kez estiðinde…

Kibir dolu taçlarýnýz,
Ýnsanlýktan geriye kalan son parýltýlarý söndürdü.
Ama hâlâ görmüyorsunuz deðil mi?
Görseniz ne olur, duyacak bir kalbiniz yok ki!
Güçlü olan kazansýn diye kurulan bu düzen,
Ölü ruhlardan baþka hiçbir þey üretemez.

Ey zulmün mimarlarý,
Karanlýðýn iþçileri!
Ýnþa ettiðiniz dünya size kaldý sanýyorsunuz.
Ama yalanýn sonu bir yalnýzlýk kuyusu,
O kuyunun karanlýðý sizi yutacak.
Ve iþte o zaman,
Ýnsan olduðunuzu bile hatýrlayamayacaksýnýz.

Bu neyin savaþýdýr söyleyin bana?
Hangi toprak, hangi güç
Bir insan kalbinin deðerine eþit gelir?
Ama hayýr, siz kalplerinizi býrakýp çýktýnýz bu oyuna.
Elinizde dikenler,
Dillerinizde ölümlerle beslenen yeminler.

Hangi sýrttýr taþýyan bu yükü,
Hangi yürektir dayanacak bu kavgaya?
Bu sahte düzenin enkazýnda,
Mazlumun çýðlýklarý duyulur mu hiç?
Söylesenize, bu dünyayý böyle kurarken,
Hanginiz içindeki vicdanýn sesine döndü baktý?

Ey gözlerini kapatanlar!
Kulaklarýný týkayanlar!
Sizden olmayaný izole edenler,
Psikolojik hapishaneler kuranlar!
Hangi hakla insan olarak görürsünüz kendinizi?
Hanginiz sabah aynaya bakar,
Ve hala yüreðinizle yüzleþebilirsiniz?

Ey bir maymun sürüsü kadar karmaþýk düzenin efendileri!
Gökyüzü aðlýyor üzerinizde,
Toprak titriyor altýnýzda,
Ve siz hâlâ ellerinizle bir tanrý olabileceðinizi sanýyorsunuz.
Oysa unuttuðunuz bir gerçek var:
Adalet günün son ýþýðýdýr,
Ve o gün geldiðinde,
Hiçbirinizin maskesi kalmaz yüzlerinde.

Ey Sýrtlanlar Çaðý’nýn mahluklarý!
Dünya dediðiniz bu tiyatro sahnesi,
Son perdeye çok yaklaþtý.
Ve o perde kapandýðýnda,
Ne tahtlarýnýz, ne blöfleriniz,
Hiçbirisi kurtaramaz sizi.

Mazlumlarýn gözyaþlarýyla ýslanmýþ bir tarih yazdýnýz,
Ama bilmiyorsunuz ki,
Her damla gözyaþý bir daða dönüþür.
Ve o dað, sizin yalanlarýnýza bir mezar olur.

Hâlâ bir kurtuluþ umudu var mý bilmem.
Ama sizin için deðil,
Hayýr;
Sizden çoktan vazgeçti bu dünya.
O umut,
Ancak zulümle boyunduruk altýna aldýðýnýz,
Ve sýrtýna binip güldüðünüz insanlarýn içinde yeþerebilir.

Ey Ýnsan Yarasý!
Bu dünya, senin elinle kanadý,
Ve ancak senin elinle þifa bulabilir.
Ama o elin, vicdana dokunmasý gerek.
Yalana deðil, adalete uzanmasý gerek.
Ve o zaman belki,
Ýnsan dediðin o yüce anlam
Geri döner bu periþan maymunlar alemine.

Ama þimdi…
Bu dünya, ruhumuzu taþýr bir cehennem kuyusunda,
Ve her yeni gün,
O kuyunun derinliklerinde yankýlanan
Bir "keþke" sesidir.

Erol Kekeç/13.12.2024/Sancaktepe/ÝST


Sosyal Medyada Paylaşın: