MİNİK SARMANIM

Üç yaþýnda iki minik sarmanla baþladý kedi maceralarým, tesadüf deðildi bence, öðrenecek çok þeyim vardý anlaþýlan,
Her canlý bir kitap bilgi yüklü, ilk uyuz hastalýðý bu iki yaramazdan bulaþtý bize, hane halký uzun süre tedavi olduk,
Olsun du seviyor seviliyorduk,
Lakin sokakta doðanlar, sokaðý özlüyor sokaða dönüyorlar, kaçtýlar evden özgürlük uðruna, bilemedik akýbetlerini onlarýn
Epeyce bir aradan sonra ilkokul sýralarýydý sanýrým, babam getirdi bir asil Ankara kedi yavrusu, hepimiz onu çok seviyorduk onu, birlikte oynarken bir gün, kovalamaca üzerine bastým bilmeden, basaklarý dýþarý çýktý, kusmaya baþladý, ölüyordu bebeðim, Yine Annem cesur Anadolu kadýný, geri yerleþtirdi organlarýný þifasý Yaratandan diyerek
Bir hafta sonra pamuk yürümeye baþladý, yüzüme bakýp sanki üzülme bak yaþýyorum der gibiydi,
Yine günlerden bir gün, sokaðýmýza belediye asfalt döküyordu, pamuk hep cam kenarýnda oturur dýþarýyý seyrederdi
Nasýl oldu görmedim, yerdeki ziftin içine düþmüþ, bembeyaz pamuk zenci oldu! Annem yine iþ baþýnda, aylar sürdü temizlenmesi, bir zaman sonra da kayboldu, karalarý baðladýk, aðladýk üzüldük, bir haftadýr yoktu, gitmezdi öyle uzaklara, umudumuzu yitirdiðimiz günlerdi artýk,
Babam ve pamuk birlikte sokaðýn baþýndaydýlar, birlikte geliyorlardý, sevinç çýðlýklarý, hemen inip merdivenlerden kapýyý açtýk, Pamuk neyi nereyi kimi seveceðini þaþýrdý, evin her basamaðýný baþýyla severek bir yukarý tekrar aþaðý severek çýkýyordu, þükrediyordu sanki, sonra koþup babamýn kucaðýna zýplýyor, tek tek hepimizin kucaðýna çýkýp, elimizi yüzümüzü yalýyordu, onun sevgi gösterisiydi bu, yerdeki halýnýn dört bir köþesini sürünerek baþýyla severek, sanki tavaf ediyordu,
Sonra babam anlattý, meðer Ana caddede 8’inci katýn balkonuna kapatýlmýþtý pamuðumuz, kaçýrmýþlardý yani, ve Pamuk babamýn taksiden indiðini görmüþ tanýmýþ canhýraþ, feryat figan baðýrýp, balkondan atlamak istiyormuþ, babamda herkesin baktýðý gibi yukarýya bakýnca bu bizim pamuk demiþ, Kedicik patilerini uzatýyormuþ al beni diye sanki parmaklýklarýndan balkonun
Görevliyi bulmuþ babam göndermiþ yukarýya, haber verilmiþ, kapýsý açýlýnca jet hýzý ile sokaða fýrlayýp, babamýn kucaðýna çýkmýþ pamuðumuz, sonra indirmiþ kucaðýndan, okþamýþ sevmiþ, sadýk bir köpek gibi birlikte kalabalýklar arasýndan geçip gelmiþlerdi evimize
Þu yalan dünyanýn en güzel mutluluðuydu bu bizim için, uzun seneler yaþadý bizimle,
Þu an seksen yýllýk ömrümde en fazla 10-15 yýl kedisiz kalmýþýmdýr belki…
En son 18 sen birlikte yaþayýp merasimle yakýnýmda bir parkta çam aðacýnýn altýna yatýrdýðým caným miniðim, sarmaným oldu, insan gibi, elinden tutuyordum, sabah ezaný ile vedalaþtýk,
Arada edindiðim kedileri anlatsam kitap olur, iyi anlaþýrým onlarla, þimdi sokaklarda görüyorum, her birine selam vermeden geçmem, Can onlar görevleri belli,
Piramitlerde mumyalarý bekletmiþler bir zaman, algýlarý öyle açýk ki, yanýmda yatarken telefonun az sonra çalacaðýný anlayýp, hassas kulaklarýný korumak için bilerek kaçardý yanýmdan, sarmaným miniðim
Bir gün alt kata hýrsýz girmiþ, minik gar dolaba saklanmýþ korkmuþ, sonradan öðrendim eþim evdeydi
O anlarda komþunun evi talan ediliyor minik duyuyor olduðundan saklanýyormuþ, onlar olmasaydý farelerle birlikte yaþardýk, kuyruðu giren her yerden girebilen yumuþak hayvanlar, Her yaratýlýþ bir sebeple…
Hala çok istiyorum bir kedim olsun yanýmda, lakin bana güven olmaz, bir ayaðým çukurda, severse kedi sahibini
Ayrýlýnca ölüyorlar, kýyamam… daha önce yaþadým bilirim bunu, bilerek yaþamak lazým, ben yaþayarak öðrendim,
Can çok kýymetli,
En marifetli en kurnaz, en akýllý sarman kediler, kuþ görmesinler, havaya uçup yakalýyorlar, kaleci misali, kendilerini yalayarak tedavi ediyor ve temizliyorlar, temiz hayvanlar, can dostlar onlar
Ýç güdüde güden beyin, beyini güden Yaratan (Büyük data).
Bahçesi olanlar çok þanslý, isterlerse bakabilirler, depremde evden kaçýyorlar öncesi tatbiki… iyi bir haberci olabilirler, yabancýlarý korkutmaktan da hoþlanýyorlar, seveni sevmeyeni çok iyi bilirler, bir kere kokladýklarýný asla yýllar geçse unutmazlar, hasret olduðum aileme aðlayarak mektup yazarken, beni teselli edip, gözyaþlarýmý silen kedimi nasýl unuturum, yirmi gün ayrý kaldýðým miniðimin 6 kilodan,500 kg kaldýðýný bilirim, komþular ölecek çabuk gel diye telefon ettiler, hasta hanede hastam vardý, acele döndüm, kavuþmamýz görülesi bir olaydý, sevme sevilmek için bu canlara ihtiyacýmýz var, dünya bu hale gelmiþken….güvenirim yalan bilmez o canlar.

Eminnur güler Acar

Sosyal Medyada Paylaşın: