KUĞU GÖLÜ
GÜNAYDIN DOSTLAR HAYIRLI BÝR PAZAR OLSUN ÝNÞALLAHSAYGI SEVGÝLERLE
Nilüfer çiçeklerinin saltanat sürdüðü uzun boyunlu kuðularýn nazlý nazlý dolaþtýðý, balýklarýn dipten yüzüp, göle verdiði güzellikleri anlatmak mümkün deðil.
Baharda etrafýný bin bir çeþit güllerin açýp, doðaya olan güzelliðe güzellik kattýðý günlerde, kuðu ailesi çok mutluca gölde yüzmeye geldiler.
Anne baba kuðular önde, yavru kuðular arkada, bütün azamet ve muhteþem bir görünüþle suya daldýlar.
Yavrularda peþlerinde, en arkada kalan küçük kuðu tereddütle ayaðýný suya daldýrdý çekti.
Of dedi!.. Yüzü cem kardeþlerine baktý anne babasýnýn ardýndan gidiyorlardý.
Yalnýz kalmýþtý ama bütün cesaretini toplayýp daldý suya, batýp çýktý, yuvarlandý ama topladý kendini.
Yüzmeye baþladý. Ne güzeldi çok mutlu oldu ve kardeþlerine yetiþmek için biraz çabaladý ama vaz geçti.
Kaybolma imkâný yoktu, niye telaþ etsindi…
Etrafýna bakarak yüzmeye daldý, ne güzeldi, nilüfer çiçeklerini gördü, ne çoklardý.
Yeþil yaprak üzerinde beyaz çiçekler anlatýlmazdý.
Hem yüzüyor, hem seyrediyordu. Acaba bunlar yenir mi diye düþündü.
Bir tanesine gagasý ile gagaladý ve bir çýðlýk koptu, zavallý küçük kuðu bir sýçradý ki ödü koptu.
Anne diye baðýrdý ve biraz gidince döndü.
Neydi bu ses diye güzel bir nilüferdi baðýran…
Canýmý yaktýn diyordu…
Küçük kuðu þöyle baktý, niye baðýrdýn ki çok korktum…
Yaa!.. sen beni gagaladýn nasýl baðýrmam, caným yandý..
Kusura bakma ilk defa gördüm, yenir mi diye baktým…
Yenir miymiþim bilmem anlamadým ki…
Küçük kuðu þaþkýn yenmeyiz biz çiçeðiz…
Ama çok güzelsiniz bakmaya doyamadým…
Evet güzeliz güzeliz de sen birazcýk çirkinsin..
Küçük kuðu þaþkýn!..
Çirkin miyim?..
Evet çirkinsin…
Zavallý kuðucuk iyi öyle olsun ne yapayým diye üzgün bir þekilde yüzmeye baþladý…
Nilüfer çiçeði ardýndan bakýp, dur gitme kötü niyetle demedim, kýzma diye seslendi.
Kuðu geriye bakýp; yok kýzmadým, niye kýzayým ki darýlmada.
Seninle arkadaþ olalým, ne dersin?...
Ama þimdi gitmem lazým ailemi bulmalýyým, hoþça kal diye yüzüp gitti.
Çok üzgündü, demek çirkinim. Oysa annem, babam çok güzeller, ben onlara benzemeyecek miyim diye söylenerek annelerini buldu…
Annesi neredeydin seni arayacaktým diye baktý…
Yok öyle bir dolaþtým anne.
Anne ben çok mu çirkinim diye sordu…
Annesi þaþkýn; kim dedi sana çirkin diye.
Kimin dediði önemli deðil çirkin miyim?..
Hayýr, annem çirkin deðilsin, hatta çok güzel bir genç kýz olacaksýn.
Güzel bir kuðu kýzým sana bunu kim dedi ise çok piþman olacak.
Bunu unutma olur mu?..
Küçük kuðu iyi demekle yetindi…
Günler geçiyordu, her gün göle geliyorlar, saatlerce yüzüp, nilüferlerle sohbet ediyordu.
Artýk arkadaþ olmuþlardý.
Küçük kuðu günden güne büyüyor, annesinin dediði gibi güzelleþiyordu.
Onlarý seyretmeye onlarca insan geliyor, bazýlarý yiyecek atýyordu.
Kuðular bu yiyecekleri kapýp yiyor, çocuklar bunlara bakýp gülüp, neþe dolu vakit geçiriyorlardý…
Nilüferler çok mutluydular…
Aralarýnda kuðularýn dolaþmalarý onlara ayrý bir güzellik katýyordu…
Küçük kuðu artýk güzel bir kuðu olmuþtu, uzun boynu ile salýnýp yüzdükçe nilüfer çiçeði ona söylediði çirkin lafýna bazen özlüyordu.
Ama kuðucuk; üzülme, bak artýk çok güzelim diye gagasý ile nilüfere dokunuyor, yerim seni diye takýlýyordu…
Günleri çok güzel geçiyordu...
Bir gün küçük kuðu nilüfere gelip; biliyor musun ben galiba âþýk olacaðým dedi. Nilüfer gülüp, kime bana mý diye takýldý…
Kuðu sana zaten aþýðým caným diye nilüfer çiçeðini gagaladý.
Nilüfer çiçeði yapma gýdýk alýyorum diye suya daldý çýktý…
Kuðu þakayý býrak, bak karþýdaki kuðuyu gördün mü?...
Etrafýnda pek çok kuðu var…
Evet gördüm çok güzeller.
Ama ben þundan hoþlanýyorum diye kuðularýn en alýmlýsýný iþaret ederek; iþte ben ondan çok hoþlanýyorum ama o beni hiç görmedi…
E göster kendini…
Nasýl yani?..
Git yanýna çok güzelsin bir görsün seni…
Utanýyorum ne diye gideyim?...
Nilüfer yanýnda olan çiçeklerden bir tane koparýp kuðunun boynuna geçirdi. Bak bir harikasýn, þöyle dolaþ biraz yüz, o tarafa, göster kendini diye kuðuyu gönderdi…
Küçük kuðucuk nazlý nazlý yüzerek diðer kuðularýn yanlarýna gitti, salýnýp dolandý kendini gösterdi, diðer kuðularda ona selam verdi.
Kuðucuk çok heyecanlý idi, biraz daha dolaþýp nilüferin yanýna geldi…
Allah’ým heyecandan ölecek gibiyim…
Niye ne oldu?..
Hiç gittim yanlarýna…
Gördü mü seni...
Evet gördü, öyle yakýþýklý ki içim eridi. O beni nasýl buldu acaba..
Bekle gör dedi nilüfer…
Gün öyle geçmiþti…
Ertesi gün küçük kuðu, nilüferler arasýnda dolaþýp vakit geçirirken geldi o güzel yakýþýklý kuðu…
Küçük kuðu þaþkýn, baka kaldý merhaba diyen sese.
Ne diyeceðini bilemedi ve zoraki merhaba diye bildi…
Kýzarmýþtý utancýndan…
Merhaba seni yeni gördüm, arkadaþ olalým mý dedi genç kuðu, ne dersin?..
Bilmem diye kelimeler zor çýktý dudaklarýndan…
Nilüfer gülüyordu onun haline…
Olun olun dedi. Kýzýmýz çok güzel ve baksana genç..
Evet çok güzel Kuðulu gölün en güzel kuðusu diye iltifat etti... Onunla artýk arkadaþýz...
Günleri güzel geçmiþti, beraber yüzmüþler, nilüferlerin aralarýnda konuþarak, bazen de þarkýlar söyleyerek geçirdiler günü…
Herkes mutluydu, bütün bir yazý hep beraber geçirmiþlerdi. Kuðulu gölün kuðularý nilüferleri, rengarenk balýklarý dostça, arkadaþça, severek, seviþerek geçti yaz günleri…
Artýk havalar deðiþmeye baþlamýþ, son bahar kendini iyice belli ediyor, aðaçlardan yapraklar dökülüp, bu güzel gölü bir baþka aleme döndürüyordu…
Kuðular evlerine çekilirken, nilüferlere veda etmiþti, yanaðýný okþamýþ, caným bir daha bahara yine beraber oluruz bizim çocuklarýmýzla diye..
Ve güzel gözlerinden birkaç damla yaþ akmýþtý…
Nilüfer aðlama diye bildi, o da üzgündü, çok güzel bir yaz yaþamýþtý…
Artýk kocamýþ, solmaya baþlamýþtý…
Ýnþallah sene ye yine buluþacaðýz, yine beraber olup, bu güzel gölde sizlerle güzel günler geçireceðiz… Ben buna inanýyorum, bu göl her yaz kuðularý nilüferleri renkli balýklarý ile hep mutluluk saçacak…
Hadi gidin þimdi.. Seneye görüþürüz diye ayrýldý kuðular…
Nilüferlerde bu güz günlerinde artýk yok olup baharý beklemeye baþlayacaklardý…
Birkaç çið damlasý aktý nilüferin gözünden, bahara bahara dedi içinden bahara artýk…
Yumdu gözlerini, geçmiþini düþleyerek geçirdiði güzel günleri ve küçük kuðuya çirkinsin dediði anlarý anarak daldý uykuya mutlu gülümseyerek…
AYÞE KARAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.