Benim, Yaðmurdan kaçan damlaya sýðýntý firari gecem de ay’dýn...
Bir sen açtýn, kimsesizliðimi yüreðine, sardýn, ýsýttýn, sevdin...
Bir sen varken bilmedim Özlemek nedir Seni ben bildiðimden belki Kendimi özleyemedim...
Þimdi, Yaðmura kaçan tüm korkak damlalarýn geçerken uðradýðýyým, ve yok, limanýma demir atan, ve yok, halimi dilinde kelam elinde amin, kalbinde þükür taþýyan...
Luna, Dualarýn da, Bizi unutma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ayaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.