SENİN HASRETİN
Bir yaný dikenli tel örgüleri
Bir yaný buz gibi beton duvarlar
Bilseler cennetten bile kovarlar
O kadar çekilmez o kadar çetin
Kahpe kurþun gibi senin hasretin
Ýçimde bilenmiþ bir hýncýn izi
Býçak yarasýndan aðýr ve derin
Çýkmýyor aklýmdan güzel gözlerin
Öyle yük oldu ki sevda külfetin
Öyle kolay dile senin hasretin
Çýkmayayým diye artýk karþýna
Çekildim acýmla bir dað baþýna
Sevdamý kaç kere dizdim kurþuna
O kadar sarsýlmaz o kadar metin
Vurdum duymaz çile senin hasretin
O gülen yüzümü dün’de býraktým
Takvimden gün saydým bin’de býraktým
Sensiz mutluluktan zaten ýraktým
Yük oldu kalbime gamýn kasvetin
Yaktý bile bile Senin hasretin
Diren sabrým diren hüznü aþ diye
Yoluna adadým caný baþ diye
Göz yaþý döþedim yola taþ diye
karþýma dikildi hep Ýhanetin
Kalp’te veba oldu senin hasretin
Geleceksin diye yýllar yanýlttým
Kokundan bahs ettim güller bayýlttým
Kurudu bir deniz çürüdü rýhtým
Nafile göz yaþýn artýk mihnetin
Üçüncü evrede senin hasretin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.