Soðuyor aklýmda Yýðýnca düþünce Kurulmuþ bir sofra gibi Daðýlýyor kirpiklerimde Tat vermiyor da artýk Hiçbir þey eskisi gibi Ne bir neþe , ne bir umut Her þey silinmiþ sanki mazimden
Bir rüzgara savrulup Kaptýrýp gidiyorum hep böyle Sýyrýk gecelerden düþlerimi Geçerek uçtan uca Daðlarý, yollarý, denizleri Kurtarmak istiyorum Kendimi kendimden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
huzursuz hayaller Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.