BEN ÖDERİM ÜZERİMİZE DÜŞEN BEDELİ
Ey gözlerine kurban olduðum sevgili!
Senin kalbinde ben varken
Yerime kimseyi koyamazsýn
Unutma hiç kimse de
Benim gibi bakamaz o gözlerine
Çünkü ben seni, o gözlerimde sevdim
Gözlerinin ateþinde yandým, kavruldum
Nefes nefes içime çekip hayat buldum
Bak zaman, ömür dediðin de geldi geçiyor
Eðer nefes alýyorsa bedenin
Sevdaya dair bir umut varsa içinde
Gel birlikte çýkalým bu yola
Unutma, kimse de tutamaz ellerinden benim gibi
Neden aramýzda çýkmaz yollar var?
Yoksa kader miydi bize ayýran?
O zaman deseydim kadere
Dur, bana yol ver sevdama gitmek için
Ne olur kader gibi
Sen de kapatma gönül kapýný bana
Mutluluk dolsun içinden
Yoksa doðmaz sensiz güneþim
Karanlýklarda, kör kuyulardayým
Ey gönlümü aydýnlatan ýþýðým!
El ver de içimdeki zindandan çýkayým
Bak sarardým daldan dökülen yapraklar gibi
Ömrüm de artýk kýþ, gelmez baharlar
Ayrýca koþamazsýn mutluluða bensiz
Çünkü bir söz vermiþtin bana
Ölümden gayri senden ayrýlmam diye
Eðer ölüm ise bu sevdanýn sonu
Kimse de baþ koyamaz benim gibi
Yeter ki sen gel sevgili, korkma!
Ben öderim üzerimize düþen bedeli…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.