“ Olmak ya da olmamak, hiçbir zaman asýl mesele bu deðildi.”
Perde açýlýr
…………………
Artýk olmaz Duramam o karanlýk kuytularda Ýçimde beni yiyip bitiren bir canavar Ölümüme raðmen var olmak istiyor Kendini göstermek istiyor herkeslere
Böyle deðildim ben Ben aslýmda güzel þeyler düþünen Ýçinde güzel düþler besleyen basit bir insandým Karanlýða vurulmam da öyle bir anda olmadý O vahþi karanlýk yavaþ yavaþ ve emin adýmlarla taþýndý içime Ve içimde kalan hiçbir duygu da ona engel olamadý Ýlk günahsýz kan da böylece bulaþtý ellerime
Ey vebalim Ey günahýmýn ilk meyvesi Ey cesedinin gölgesinde kendimi sorguladýðým ruh Sen sadece etten kemikten olsaydýn Ýçinde hiçbir karanlýk taþýmasaydýn eðer Ben de görkemli intikam hikayeleri peþine düþmez Ve böyle bir çýkmaza da sokmazdým ruhumu inan
Tanrým Zihnimde derin gelgitler taþýyorum Hayaller gerçeðin yüzüne bürünmüþ Neyin gerçek neyin yalan olduðunu karýþtýrýyorum Ama Bu koku Bu renk inkar edilemeyecek kadar gerçek Ah tanrým söylesene Ellerimdeki bu kan kimin Peki Bu silahi elime aldýran güç senin hakkýndan nasýl geldi Bu olanlara inanamýyorum
Ah Oysaki Berrak hayatlar görüp yaþýyordum Her þey olabildiðince sakin baþlamýþtý Ve ben sadece usulca sýramý bekliyordum Taa ki þeytan o büyülü þarkýsýný fýsýldayýncaya kadar kulaðýma Kendimi oldukça günahsýz biri sanýyordum
Ey melekler Sizi yaratan tanrýya sözüm yok inanýn Geceyi karanlýk Günü aydýnlýk yapana da Ama Uyuyup Tekrar tekrar uyandýðým o günlere lanet olsun ki Olabildiðince olaðan bir durumun sýradanlýðýna yenildim ya bu yolun sonunda Ýþte bunu kaldýramýyorum
Ah ben ne hallere düþtüm Bire bin laf eklemek benim iþim bile deðildi Eðer olsaydý Ýçimde her gece çarmýha gerdiðim o günahsýzýn huzurunda Aðlayarak tanrýya son nefesimi emanet ederdim Ama Anladým ki Ölmek benim gibi bir zavallýya çokmuþ Bu yüzden veremediðim o caný bir baþkasýndan alýyorum Ve sana yolluyorum tanrým Hatta piþkin bir ifadeyle sýrýtarak Alýp o caný benim yerime senin sarmalamaný umuyorum
Nasýl ödenir böyle bir bedel
Diyorum ki Kimsesiz bir mezar taþý olayým Tanrým beni çarpsýn nefretiyle Binlerce parçaya bölünsün varlýðým
Farkýndayým Bu hayat senindi Ama ben sana onu geri veremiyorum Sen de benden al bu caný bir daha da bana acýma tanrým Yak beni cehenneminde Hatta alevlerin acýdýðý o kiþi ben olayým Yetmezse Taþ olayým toza döndür beni Savur küllerimi karanlýk sularda kaybolayým
Çaresizim
Karanlýk gecenin paslanmýþ yýldýzlarýyla kanatýyorum ellerimi Biliyorum tanrým Bu lanet sadece benim Ve Kimselere veremeyeceðim bu hüznümü sýrtýmda taþýmalýyým Ama Mezarýný terk eden bir ceset gibiyim Yürüdüðüm yollar azapta Kaderim Ah zehirli örümceklerin itinayla ördüðü o karanlýk kaderim Býrak artýk beni Býrak da düþeyim Uçurumdaki sirenler çaðýrýyor beni Benim evim artýk o cehennem Býrak beni tez elden yuvama gideyim
Anlasana Kaderimin vakti dar Geçmiþim gölgesi gece yarýsýna yaklaþmakta Bir dileðim vardý tanrým duysun diye mezar taþýma yazdýðým Olmaz endiþesi ile ruhumdaki son ýþýðý da karanlýða yolluyorum
Ey beni yoldan döndüren þehvetim Ey geceye bir günah gibi yazýlan lanetlenmiþ ismim Keþke diyorum Keþke Unutsa beni tüm dünya Unutsa ve artýk daha fazla utanmasa ruhum Kendini kandýran o zavallýlardan oldum ya sonunda Bana her þey müstahak artýk bunu biliyorum
Ey gece Ey yýldýzlar Ey kanýný canýný yaktýðým tüm ruhlar Alýn beni Alýn ve o dipsiz kuyuya atýn Güne hasret Ölmek için yalvaran bir zavallýya çevirin hatta Beni yakýn ve yýkamadan topraða yatýrýn
Ýnanýn Kendimden deðil Kaderimden geçiyorum Ve diliyorum senden Affetmeden öldür beni tanrým Bak Böyle bir imkansýz adýna yalvarýyorum sana Düþün ki ne kadar çýkmazdayým
Ahhhhhh Kudurmuþ duygular içerisindeyim Gözlerim alevden bir ok Baktýðým yerde cehennem çiçekleri açmakta Güllere kendi goncalarýný öldürten Baharý çiçeðine küstüren bir lanet gibiyim Hangi çizgiydi aþtýðým Beni bu dönülmez yola sokan neydi bilmem Ama maalesef ki Sanki ben bin asýrlýk bir özlemle bu duyguyu beklemiþim
Ýçimde yeþeren bu ölüm Ellerimdeki bu kýrmýzý Damaðýmda gezinen bu metalik tad Ah Ah ki ah Kana susamýþ bir canavar gibi Kanýn arzusuyla kendimden geçiyorum
Ey gecenin tüm lanetli yaratýklarý Duyun beni Duyun ve gelin katýlýn bu þölene Bir insan evladý bir iblise nasýl dönüþürmüþ Durmayýn haydi keyifle izleyin
Ýþin en güzel yaný nedir biliyor musunuz Akla mantýða uyacak hiçbir bahanem yok Ben sadece içimdeki þeytanýn sesine ses verdim Ve Þimdi Þeytanýn bile ürktüðü bir karanlýkta yaþýyorum
Çaresizim Rivayetlere sýðýnýr oldum Sulara gömülmüþ ters duran bir dünya var dediler bana Orada iyiler kötü kötüler de iyi olmuþlar Onca yalvarýþa sýrt dönen Tanrý aciz Yalvaran o zavallý kularsa oldukça kuvvetliymiþ hatta
Girsem oraya Býraksam kendimi derin sulara Bir ölüm ile baþka bir yaþama adým atsam mesela Diner miydi içimde kanayan bu yara Geriye doðru silinip gider miydi tüm günahlar Ve nihayet huzura ermiþ bir ruhu taþýrmýydým sýrtýmda
Ah hayaller Ah o hikayeler yaktýnýz baþýmý Sizin yüzünüzden cehennemde bile hayal gören bir zavallýyým hala
………………….
Perde kapanýr…
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.