GARDİYAN

GARDÝYAN 1972 hapishaneden

Küstüm ahbaplarým kadere küstüm
Turalý saçlarýný baðrýma bastým
Anadan atadan umudu kestim
Hallarýmý bilenim yok gardiyan.

Hapishanelerde düþmüþüm hasta
Haber göndermezler eþ ile dosta
Gündüz kederliyim geceler yasta
Gözyaþýmý silenim yok gardiyan.

Yürüdü de gözyaþlarým yürüdü
Cahil ömrüm zindanlarda çürüdü
Ýçim yandý aðzým dilim kurudu
Bir yudum su verenim yok gardiyan.

Abbas Tezcan dost düþman tanýyor
Dost acýsý yüreðime iniyor
Ateþ düþtü ciðerime yanýyor
Pýnarlardan su verenim yok gardiyan.




Sosyal Medyada Paylaşın: