ZALIM PARA
ZALIM PARA 31.01.2015
Ýnsanlarý keklik gibi öttüren
O zalim paradýr o zalim para
Koç yiðidi köle edip sattýran
O zalim paradýr o zalim para.
Bazýlarýný zangýr zangýr güldüren
Bazýlarýný çiçek gibi solduran
Çok yiðidi defterlerden sildiren
O zalim paradýr o zalim para.
Parasý olan baþ sedire kurulur
Parasýzlar yeler yeler yorulur
Parasýzýn hatýrý mý sorulur ?
Her nereye varsam o zalim para.
Bin defa insanlýk yolunu tutsan
Eðilip zalimin ayaðýný öpsen
Aðzýn ile havalardan kuþ kapsan
Sýtaraya geçmez paradýr para.
Parasýz garibin hali sorulmaz
Hiçbir yerde hatýrý da sayýlmaz
Kefenin cebi yok kabre koyulmaz
Ahirette lazým olmaz ki para.
Kardýr desek yüce daða kar olmaz
Sýrdýr desek hak yolunda sýr olmaz
Yardýr desek hiç kimseye yar olmaz
Mekansýzdýr zalim olur o para.
Parasýzýn sözünü kimse övmez ki
Parasý olan dizlerini dövmez ki
Parasýzý hiçbir kimse sevmez ki
Zalimi sevdiren o zalim para.
Analarda nice yiðit doðura
Zalým masasýnda karýn doyura
Zalým para muhtaç eder gavura
Zalým olur zalým olur o para.
Kumar masasýnda aþýk atarsýn
Ýçki masasýnda keyfe batarsýn
Zengin ile sarmaþ dolaþ yatarsýn
Fakir yataðýna girmez ki para.
Bir bahçe vardýr ki çiçeksiz gülsüz
Bir bahçe vardýr ki yapraksýz dalsýz
Abbas Tezcan vardýr parasýz pulsuz
Halini söyleten o zalim para.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.