MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Habib Ün Neccar’ın Sözünü Duy Kurban Olurum
saf şiir

Habib Ün Neccar’ın Sözünü Duy Kurban Olurum



Yasin Süresinde geçen kiþinin Habib Ün Neccar olduðu rivayet edilir. Kendisi Antakya’da yaþamýþ ve mezarý da oradadýr. Aþaðýdaki ayetlerde, geçen sohbete uyanýn, onun öðütlerini dinleyenin, Rabbine yani Allah’a kurban olurum. Onun için yapýlan camide Anadolu’da ki ilk cami olduðu söylenir, Yasin suresi:

20. Þehrin öbür ucundan bir adam koþarak geldi ve þöyle dedi: "Ey kavmim! Bu elçilere uyun."
21. "Sizden hiçbir ücret istemeyen kimselere uyun, onlar hidayete erdirilmiþ kimselerdir."
22. "Hem ben, ne diye beni yaratana kulluk etmeyeyim. Oysa siz de yalnýzca O’na döndürüleceksiniz."
23. "O’nu býrakýp da baþka ilâhlar mý edineyim? Eðer Rahmân bana bir zarar vermek istese, onlarýn þefaati bana hiçbir fayda saðlamaz ve beni kurtaramazlar."
24. "O taktirde ben mutlaka açýk bir sapýklýk içinde olurum."
25. "Þüphesiz ben sizin Rabbinize inandým. Gelin, beni dinleyin!"
26,27. (Kavmi onu öldürdüðünde kendisine): "Cennete gir!" denildi. O da, "Keþke kavmim, Rabbimin beni baðýþladýðýný ve beni ikram edilenlerden kýldýðýný bilseydi!" dedi.

./.

Habib Ün Neccar’ýn Sözünü Duy Kurban Olurum

Allah diyen diline yârim kurban olurum
Yarataný çok zikret, neyi dilersen dile!
Her ayet elimde gül, hem okur hem solurum
Mecnun oldum bu yolda, aþk geldi kalpten dile!

Ýster þeytan ol ister cin isterse þerli can,
Allah yarattý ya, kin gütmem, bilirim canan!
Her türlü iþkenceyi yapan olsa da kaðan
Tek þikâyet de etmem, sorgulamak neyime…

Ben yalnýz Allah’ý dost bilirim, O yarenim
Hoþnutsa kulluðumdan, huzur dolu erenim
Çal çaput örtsün, giysem, olsun dert mi, pazenim
Ateþ kalbime düþmüþ, yaþarým güle güle!

Her yerde dostumdur, ay, güneþ, nehir ve orman
Ayný hava soluruz, yelinde vardýr derman
Yaþa diyene kadar, ol derse olur ferman
Kýrmadým, kýrýlmadým, bilmedim ki vesvese!

Þu ten artýk yük gelir, taþýmaksa hamallýk
Nerelerde çalýþtým son bulmuyor da hamlýk
Her ambar günah dolu doldurur hep ihmallik
Þükrederken açýlýr her kapýsý tövbeye!

Dön hele dünya gibi, mezarým olsun dibi
Ölmeden öl, sarmadan çöl, yaksýn diri diri!
Hoþ geldin desinler Ya Hû, evliyalar piri
Neccar’ýn sözünü duy, susup da dinlesene!

Saffet KURAMAZ,12.12.2024, Ankara


./.

Göz yaþarýr, gönül yanar
Bir misaldir, Habib Neccar
Ýyi sözden doðru sözden
Ýnsan fersah fersah kaçar

Alt etmesin seni nefsin
Doðru Tamuya gidersin
Tüm þerefler insanadýr
Bunu da böyle bilesin -------->deniz_tayanç2

Teþekkür ederim.


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.