Cami avlusuna býrakýlmýþ çocukluðumun Gözyaþlarýyla aldým abdestimi Ýkindiye yetiþmeye çalýþan serseriliðimle Arnavut taþlarýný sekerek koþuyordum bide Ardýndan seslenen cývýltýlarýn Karmaþýk sislerinden Bir an bakýverdin de soluna Yine düþtün dizlerindeki yaralarýnýn üstüne Yosun da deðilsin ki sarasýn kendini Adýmlarýn eksiliyor bak bir bir Geri dönmeye var mýydý mecalin
Olmuyor bey amca olmuyor Þu þiirlerime bu acý yetmiyor Ama ruhum 365 ton aðýrlýðýn Altýnda kalmýþ gibi eziliyor
Olacak þey mi ki var mý ki dermaný Biraz döndüm hafiften soluma 8 milyar tabutun acýsý sanki Ne de fena vurulmuþ yüreðim
En çokta hiç aklýmdan çýkmayýþý(n) sarsýyor beni..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Reyhan Balin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.