Sonsuz özlem

Þu hoyratça esen rüzgardan
Seni istesem,
Getirir mi bunca uzak yoldan bana ?
Mesela kokunu…?
En azýndan onu lutfeder mi ?
Merhamet dilensem gökyüzünden ,
Yaðdýrýr mý seni üzerime ?
Sýrýlsýklam eder mi beni senle ?
Bulutlara rüþvet versem…?
Gün batýmýnda benim için gökyüzünde simaný çizermi ?
Aðaçlara seni anlatsam, tatlý bir hüzünle sonbahar gelmeden yapraklarýný dökerler mi ?
Daðlara bahsetsem mesela senden,
Damla damla eteklerinden iner mi, tepelerinde yýllardýr konaklayan karlar, bir kederle aþaðýlara ?
Ateþe atsam hemen þuracýkta kendimi,
Evvelki gibi yakmak istermi beni, halimden söz etsem ?
Kendimi bulanýk sulara býraksam mesela…?
Onlar boðmak istermi beni, seni her düþününce gýrtlaðýmda oluþan düðümü görmelerine raðmen ?
Böyleyim ben yýllardýr.

Gözlerim o kadar uzaða dalmýþ ki
Kaçýrýyorum hayatý.

Bugün ne oldu görmedim.

Dünü hatýrlamýyorum.

Yarýndan beklentim yok.

Ne bileyim iþte
Nerde dursam seni göresim
Görmediðim her an ölesim geliyor.
Sosyal Medyada Paylaşın: