MADENCİLER

MADENCÝLER

Yüzü, gözü elleri
Her tarafý
Kömür karasý
Gönül yarasý, bahtý karasý.
Hicran yarasý,
Gözyaþý fakirlik belasý.
Kanlý kuru ekmek parasý...
Ölüm tuzaklarý.
Kömür ocaklarý
Maden ocaklarý.
Sýrasýyla gelen ölüm sýrasý.
Ölüm tuzaklarý...
Acý ekmek, hicran yarasý
Ocaklarda madenlerde ölüm fýrtýnasý !
Fakir fukarasý
Bahtý karasý
Kanlý ekmek parasý...
Üç kuruþ verirler eline
Kuru ekmek parasý,
Sýra sýra, aðýr aðýr gelir,
Madenciye ölüm sýrasý..
Cenazeleri bu gün kaldýrýlýr.
Yarýna gelir diðerinin ölüm sýrasý !
Ömür törpüsü, gönül yarasý
Açlýk, fakirlik, yokluk belasý
Kandýr, göz yaþýdýr, çiledir
Madencinin alýn teri
Helal ekmek parasý...
Ne yazýk ki çocuklar evde
Baba bekler, ekmek bekler
Dertleri sorunlarý, ölümleri birbirine ekler..
Yarýn ölüm sýrasý bende mi diye
Madenci sessiz ölümü bekler !
Bu gün grizu patlar
Yarýn ocak çöker
Bir gün su patlar
Gider vurdum duymazlýkla
Tedbirsizlikle...
Bu gencecik hayatlar...
Anasý aðlar
Suda ocakta kalan oðluna...
Çamurun içinde
Çamur olmuþ cesetler!
Madencinin ölüsü
Ne zaman çýkacak diye
Analar, babalar, eþler, dostlar, çocuklar, akrabalar
Türkiye’m
Günlerce gözyaþýyla bekler...
Yetim çocuklar babasýnýn
Cansýz cesedini özler, bekler...
Sýzlar, kanar, yanar vicdanlar yürekler !
Bu son olsun inþallah
Soma’lar Ermenek’ler...
25.11.2014
Duygusal Þair
Ýsmail Gökçe
Denizli

Sosyal Medyada Paylaşın: