BENDEKİ BEN

Gurbet elde ömrüm geçti yoruldum
Derya denizlerde çaðladým duruldum
Baðýma hazan vurdu soldu kurudum
Hangi baharda açar gülerim bilemedim

Gücüm yettiðince her derde koþturdum
Göremedim kendimi hep savuþturdum
Daðladým yaramý kendim iyileþtirdim
Dost elinden sürecek mehlem bulamadým

Tutunduðum dallar bir bir elimde kýrýldý
Ferman yazýldý hükmüme daraðacý kuruldu
Hapis kaldý yürek kýrk yerine kilit vuruldu
Köre baktým ben þaþý kaldým diyemedim

Kendim seçtim bu yolu kendim girdim
Neler geldi ise baþa haktandýr dedim
Zehiri bal eyledi verdi elinden yedim
Yar elinden derde derman göremedim

Ýki melek güneþ gibi doðdu dünyama
Biri sað kanadým oldu biri sol yanýma
Canlar feda olsun kuzularýn yoluna
Onlarsýz bir gün bir nefes dilemedim

Boþ verdim dünyayý yanarsa yansýn
Yara nerde ise býrak orda kanasýn
Kim neyi hak ediyorsa onu yaþasýn
Bundan gayrý kem söz söylemedim

Kuzörenli Þair
Halil KARADERE

Sosyal Medyada Paylaşın: