Özür Diliyorum
Gül yüzüne bakarak, siyah kirpiklerini…
Saymadan geçemedim, özür diliyorum yar.
Mecnun görseydi eðer, benim gördüklerimi…
Doymadan geçemedim, özür diliyorum yar.
Þiirlere dökerek, beyan ettim halimi,
Beni de bir kez sez artýk, ey kalbimin âlimi,
Yýldýzlarý koynunda, her gecemin zalimi,
Yaymadan geçemedim, özür diliyorum yar.
Görsün diye kaç defa, ceketimi düþürdüm,
Geceleri rüyamda, ben hep senle üþürdüm,
Baþýmý tutamadým, bakýþýmý düþürdüm,
Eðmeden geçemedim, özür diliyorum yar.
Hep ayný otobüste, varlýðýný yokladým,
Yarým kalan þiirini, koltuklara sakladým,
Sýrtýn bana dönüktü, saçlarýný kokladým,
Deðmeden geçemedim, özür diliyorum yar.
Þoför beyle tartýþtým, daha Nuran yok dedim,
Ýþi çýktý herhalde, gelir diye ekledim,
Bir günaydýn demeni, ne kadar çok bekledim,
Duymadan geçemedim, özür diliyorum yar.
Dün ilk defa içkiyi, karýþtýrdým sodama,
Açtým pencereleri, kokun girdi odama,
Sana günaydýn diyen, yakýþýklý adama,
Uymadan geçemedim, özür diliyorum yar.
Kývrým kývrým bükülmüþ, eteðinin deseni,
Cama koydum baþýmý, öper gibi buseni,
Gözlerimle çýkarttým, o yeþil elbiseni,
Soymadan geçemedim, özür diliyorum yar.
Kahýroðlan bu sevda, kalýr mý yanýmýza?
Fallara bel baðladým, baktýrýp rumuzuna,
Düþme diye uzattým, elimi omuzuna,
Koymadan geçemedim, özür diliyorum yar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.