hayat boyunca yazamadýðým þiirleri yazacaktým sana tutkunluðum o denli sýrýlsýklamdý ki gecelerde uykuyu firar ettirecek kadar sevdalýydým rüyalarým gökyüzü kadar masmaviydi seninle fýrat suyu gibi dupduru akardýn içimden her yaðmur damlasý gök kuþaðý çizerdi kalbimde nasýl bir sevdaysa, aþksa bendeki gözlerim âmâ olmuþtu senden baþkasýný görmeye bir sonbahar günü kayýp gittin kollarýmdan...
gün doðsada sabahlarýma, anlamý yitik bir aydýnlýk anason kokulu mahzenlerde geçer ömrüm aþka yemin etmiþ derbeder yalnýzlýðýn çýrpýnýþlarý daðlardan daðlara aþýrýr çýlgýn hakýrýþlarýmý bitmeyecek talihin kan kusturduðuðu günlerim acý feryatlarým gök kubbeye çarptýkça sanki kýyametim kopacak o an aslýnda gidiþin kýyameti koparmýþtý yaþamýmdan ay karanlýða gömüldü, yýldýzlar bir bir söndü gidiþinle...
Zafer Direniþ ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.