Nolur, Unutma beni!

Öyle bir an olur ki, bazen insan unuturmuþ en çok sevdiðini!
Yaþadýðýn ve yaþatýlan acý, tatlý olaylarý ve en mutlu ve en güzel anýlarý bile!
Oysa ben!
Kötü olaylarý deðil!
O, kýsa da olsa mutlu anlarý hatýrladýkça...
Özlüyorum seni...
Keþke hep yanýmda hep olsa diyorum!
Ne zaman gözlerimi kapatsam, canlanýr gözümde o, anýlar!
Her gece kalbimin yorgun sesiyle...
Ümitsizliðe kapýlýp, isyan ediyor!
Nolur, gece olunca...
Saat on ikiye gelince...
Beni hatýrla...
O, yaþadýðýmýz güzel anlarý unutma!
Çünkü ben her gece, o saatlerde...
Seni özler ve seni düþünürüm!
Hayaller içinde, yorgun ve periþan bir halde yürüyorum!
Nolur, sen de aþkýn sustuðu o kasvetli ve karanlýk yerde
Beni unutma!
O, saatlerde, her yerde el etek çekilir her yerde! Gözümün önünde canlanýr her zaman duruþun!
Heyacan verir, o güzel gülüþün!
Bir yýldýz gibi parlayan gözlerin!
Aþk rüzgarý ile esen o, lüle lüle saçlarýn!
Ben seni unutmadým, unutamadým!
Sende beni unutma!
Ben bir elimde sigara, diðer elimde þarap þiþesi...
Çaresiz, yorgun ve üzgün!
Senin özlemin yakýyor içimi!
Kayitsýzliðin canýmý acýtýyor sevdiðim!
Ölsemde unutma beni, yinede gel mezarýma!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: