Hayat bu
Babam hep: Hayatta, güzel þeylerin gerçekleþmesi biraz zaman alýr derdi!
Ama, zaman, zamanla benden güzel þeyleri aldý, götürdü...
Annem ise: hayat hesapla deðil, nasiple yaþanýr, derdi!
Oysa, hayat, benim için, kýsa bir öykü idi!
Yaþarken, farkýnda olmadan büyük mücadeler verdiðimiz bu hayat!
Yaþarken uðruna uzun acýlar çektiðimiz, bu yaþam!
Ufak ve küçük, sevinçlerle, mutluluklar, duyduðumuz, anlarla oldu!
Daha doðrusu, bazen...
Hayat, Yaþarken, söylediðimiz... Ama, acý dolu, ama, için de mutluluklar olan, bir þarký gibidir!
Dillerden düþmeyen, acý ve tatlý sözler...
Canlanýr, gözde yaþanan anýlar!
Bazen, bir öyküdür!
Güzelliði, sevgiyi, aþký anlatan bir öykü!
Çoðu zaman da: Hayat bir tiyatro...
Yaþam ise, sanki tiyatro sahneleri gibi...
Birinci perde: doðumdan, yürüyünce ye kadar geçen süredir!
Ýkinci perde: okulla birlikte baþlar, iþ hayatýna kadar geçen süredir!
Üçüncü perde:
Evlilikle baþlar, Baba, anne oluncaya kadar geçen süredir!
Dördüncü perde: emeklilikle birlikte baþlar,
Ölümle, son bulur....
Son perde...
Ve Perde mezarda kapanýr!
Son bulur...
Hayat!
Bazen de, kýsa bir sýnama filmi gibi!
Kötü baþlar, güzel ve mutlu biter!
Bazen de, güzel ve mutlu baþlar, kötü bir þekil de son bulur!
Bazen Hayat!
Çoðu zaman; Güzel bir ilkbahar günü gibidir!
Hep, güneþ, açar kuþlar öter..
Yüzümüz daima güler!
Bazen de, bir sonbahar gibi...
Þimþekler çakar, hava bozar!
Yaðmur yaðar...
Moral bozulur!
Üzülür, istem dýþý gözlerden yaþlar akar!
Týpký oluk oluk...
Bazen bir dolu gibi...
Vurup geçer...
Kýrýp geçer...
Ya iþte..
Hayat bu!
Çoðu zaman; bir kelebeðin ömrü kadar kýsadýr!
Onun için, ne üzmeye deðer...
Ne de, üzülmeye...
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.