Öyle Güzel bir bülbül Ötüyordu, þakýyordu ki Dün gecenin üçünde Az ilerdeki aðaçlarýn arasýnda Civarda Hele sakince yaðan Yaðmurdan sonra Hele bu mevsimde
Bütün geceyi çýnlatýrcasýna Öyle içli belki Öyle dertli kendince Duymamak mümkün deðildi
Bana en sevdiðim Seyiri hatýrlattý Sanki
Ah Kamuran ah Gülbeþekeri Çok Sevdindi Ya hani
Þunu bir önce Anla ve yaz ki O gönlüne
Kimse kimsenin Yerini, alamaz Doldurup avunamaz Da
Her sevgi, sevilen, Vaktincedir Her yaþanýlan, O þartlarýn Zamanýn deðerinde
Kimse, bir an Önceki Halinde deðildir Her an kendince O an’a aittir
Bülbül yeri ayrý Kýrlangýcýn yeri ayrý
Beni kimseyle Karýþtýrma Benzetme Kýyaslama Ben, benim Fark edemediðin sende
Bir Çalýkuþu’nun Çýrpýnan yüreðinde Öyle feride Öyle Feride
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha Türkmen Çiçekoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.