Evet Biraz İsyan

Sana zincirlerin hürriyeti yediði yerde
Kýrýk dökük cümleler getireceðim
Yüzü solmuþ ömrü tükenmiþ kelimeler


Kimi henüz cenin yataðýnda
Kimi potansiyel bir ölü
Bir elin tutacaðý kadar bir tabutun yutacaðý kadar


Sana kendi içinde boðulmuþ
Kendi içinde kaçak 
Kendi içinde soðumuþ kendi içinde kýraðý
Sana sarýðýna ihanet etmiþ bir mermi ile
Kanýn dostluðunu kazandýðý yerde
Yoksulluðun çamuruyla kaplanmýþ
Sonra da öksürüðün yaðladýðý kelimeler getireceðim


Bensiz bir bilinmezliðin kalbinden geçtim
Seninki gibi aðýr!


Yoruldum
Eksilerek sevdim bir þiiri
Her tarafým eskidi
Ne de olsa ’’yýkýlmaz dediðim duvarlar’’
Kýrýlmaz dediðim kelimeler vardý
Surlar vardý belki biraz Fatih’in kuþladýðý
Belki uyaksýz belki biraz atsýz 


Kanadýmý kýrdým
Kanadýmý kanatmakla yetinmedim
Ýnandým-direndim
Dört duvar /eski duvarlar
Çimentosuz eski yasaklar 
O eski yaðmacý korkular
Gözlerde siyah perdeler
Dillerde ölü kuþ mesnevileri
Bir simurg sabahýna sarýlýp uyanmak istiyorum
Zihnimde demir damlacýklarý 
Tebessüm içimizde kör bir sýðýnmacý
Ama yýrtýk ama tensiz
Hiç okþanmamýþ bir kumaþ parçasý içimiz


Bir ölüm iyisi mi
Yoksa bu bohçasýz yokluk mu eðitti bizi
Boþuna mý doðuyor geceyi sarhoþ eden güneþ
Tembellikten uyuþmuþ saatleri bir çýðlýða belediler
Gülüþünden düþen yýldýzlarý bulamadýlar
Karanlýk bir vakitti
Yüreðin yürekle seviþmesine müsaade etmediler


Sesi solmayan sorularla 
Dallarýný kuþ yaðmurlarýyla doyurmuþ baharlarla gel bana 
Kitaplar hýzla çekildi 
Kitaplarý bir parantez içine hapsettiler
insandan çok ’’insan’’ sözünü
Bir yüzden daha çok
Gökyüzüne benzeyen bir yüzü sevdim
ve bir serçeli göðsü


Ama yok!
Ben sizinle ayný kalýnlýkta ölmeyeceðim
Ben sizinle ayný karanlýkta kaybolmayacaðým
Gidip ince bir kelimenin köklerine sýðýnacaðým


Sözlerim bir isyanýn meyvesidir
Hayat kimin için geçerlidir bu zamanda!
Yaþamak sesi kýsýk bir uðultuydu
Gelip de kimsenin kulaðýna konmadý
Avuntu hançerini saplayýp durdu yüreðimize

.....



Sosyal Medyada Paylaşın: