Bir þiir sokaðýnda
Sonu birle biten yýllarda göründüm hep
Ceplerimde hüzün kýrýklarý
Yerlere saçýlmýþ can kýrýklarým üzerinde
Ardýmý önüme alýp
Baþýmý yere eðip yürüyüp durdum
Ellerim cebimde
Karýþtýrýp durduðum hüzünler
Bilye boncuk gibi saçýldý
Harflerin gözüne de
Acýn gözbebeðim dedim
Acýnla yýkadým
Göz çanaðýmý
Sensizlik yüzümde hilal batýran þafak
Kýrmýzý ve sarý aþkýnda
Benzimin hep çýkmaz sokaðý
Adý þiir
Hiç kýrýklarýmýn
Hüzün kýrýklarýmýn
Sebebi sebep’sizlik
Sebebi
Enine
Sen diye sürünmek
Boyuna
Boyumu aþan sen asýlmalarý
Ve ben ölüyorum sevgili
Ellerim boþ
Ellerimde þiir kaný ile
Þiir sen caný atarken
Katili olup sen þairlerimin
Ben ölüyorum sevgili
Kaç þairliðim öldü cebimde
Saymadan
Durmadan
Önüm ardýmda
Ardým önümde yürüyorum
Ama ben ölüyorum sevgili
Dünde de yoktun oysa
Senden sana savrulurken zaman
Canýn tenden gidiþine yol alýp
Ben sen diye yerimde sayýyorum sevgili
Bu bir sen’drom
Saymadan
Durmadan adýmlarýmý sana sardýrýp
Durduk yerde
Sen hücresinde
Rehinen gibi ölüyorum sevgili
.Kuz’gun,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.