Poyraz

Poyraz

Geceyi yaran bir nefes gibi,
Daðlardan kopup gelen hýrçýn bir ses gibi.
Sert mi sert, özgür mü özgür,
Poyraz, fýsýldar ruhuma binlerce düþ.

Denizle dans eder, dalgalarý sarar,
Yalçýn kayalarda yankýlanýr, haykýrýr.
Bilir mi bilmez mi, bilmek istemez belki,
Hangi yüreði ürpertir, hangi özlemi çaðýrýr?

Poyraz, savur beni de yýldýzlara,
Býrak ardýmda köhne limanlarý.
Rüzgârla yarýþan hayallerimde,
Sonsuzluða açýlan kapýlar var.

Sensiz ne deniz ayný, ne gökyüzü,
Ne de o fýsýltý, huzur dolu bir esinti.
Poyraz, ne olur kaybolma ufukta,
Özgürlüðün adý seninle yazýlý.
Sosyal Medyada Paylaşın: