Ben Sultan Süleyman

Ben Sultan Süleyman

Tahtým yücedir, saltanatým güneþtir,
Gölgesi altýnda cihana hükmediþtir.
Altýn tahtta oturur, adaletle yazarým,
Halkýn duasýnda bulurum asýl niþaný.

Nice diyara sefer ettim, nice zaferi tattým,
Cihaný gezerken adýmla destanlar yazdým.
Ama bil ki dünya, bir gölge oyunudur,
Fanilikte asýl saadet huzurun koynudur.

Kanuni dediler, adaletle andýlar,
Kýlýçla kazandým, kalemle hükmettim yýllar.
Bir aþk için Sümbülzade’nin mýsrasýyým,
Hürrem’in gözlerinde bir sonsuz yazýyým.

Sanma ki yalnýz taht kurar Süleyman,
Kalpte sevda, ruhta ilimdir asýl iman.
Zenginlikler aþar da bu cihaný,
Kalýr geriye bir hoþ seda insanýn fani zamaný.

Ben Sultan Süleyman, hükümdar-ý zaman,
Ama asýl dersim, ölümdür her an.
Bil ki ey insan, dünya döner döner,
Adalet ve sevgiyle baki olan deðer.
Sosyal Medyada Paylaşın: