Kýrlar boþ kaldý..ne koyun ne kuzu... Damlar boþ kaldý..ne dede, ne nene.. Demirden duvarlar binlerce insan bir birine ayný yurtta yabacý oldu... Merhamet empati, infak etmek reklam oldu. Ýnsan para, insanlýk pul oldu. Babasýz çocuklar, evladýndan kaçan anneler var oldu. Açlar bulamaz, toklar kusar oldu. Kara sevda vardý, zinadan doðan yasak aþklar utanmaz oldu. Kim ölürse ölsün hayat devam eder oldu. Kýyameti doðal afet zannedenlere gün doðdu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İklim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.