ALZAYMIR

ALZAYMIR

Ben böyle deðildim asla doðuþtan.
Þimdi adým bile bilemez oldum.
Aklým aldý gitti alzaymýr baþtan.
Aksa da göz yaþým silemez oldum.

Kayboldum günlerce bana kýzdýlar.
Çoluk çocuk yaþantýmdan bezdiler.
Bileðime telefonu yazdýlar.
Evimi bulup da gelemez oldum.

Atmýþ yetmiþ diye bakmaz yaþýma.
Nerden geldi bilmem böyle baþýma.
Felek zehir koydu tatlý aþýma.
Kayboldu huzurum gülemez oldum.

Gönlüm hiç bir þeye meyil vermiyor.
Maziyi önüme asla sermiyor.
Kafam çalýþmýyor aklým ermiyor.
Böyle bir yaþamý dilemez oldum.

Civciv sanýyorum ördek kazlarý.
Anam sanýyorum körpe kýzlarý.
Ne bahar bilirim ne de yazlarý.
Dünyadan hiç bir tat alamaz oldum.

Tutmuyor kaþýðý titriyor elim.
Alzaymýr denilen böyle bir zalim.
Yalvarsam mevlaya dönmüyor dilim.
Halimi mevlaya salamaz oldum.
Ýsmail Gökçe
Duygusal þair
Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın: