ÖZLEDİMM...

Yýllarý biriktirmiþim gönlümün gökyüzünde
Hasret yüklemiþim limanýmdaki her bir gemiye
Her yýla ayrý özlem biriktirmiþim kumbaramda
Hep eksik hep yarým hep sensizlik anýlarým

Ateþ ile sýnanmýþ ömür güllerim
Kor alevler yangýnlarda dökülmüþ yapraklarým,
Hiç bir þey iyi gelmedi senin kadar
Hiç bir þey tamamlamadý yokluðunu sen dönünceye kadar

Hasretin kordu köz oldu da bir türlü sönmedi
Beni kimse senin kalbine gömmedi
Kokum mesela hiç üstüne sinmedi
Adýn zaten hasretin elçisiydi
Kalbim gönlüm yüreðim kendini avutmanýn ötesine geçmedi

Ömür güllerim solmaya mahkum
Günler haftalarý, onlarda aylarý kovaladý
Duyduðum ayak sesleri ise geride kalan yýllarýndý


Yýllar yýlarý kovalamýþken yokluðuna alýþtým zannederken
Þimdi sen yeniden geldin geri geldin hiç gitmemiþken

Sen geldin ömrüme bahar yeniden geldi
Sen geldin çiçeklerim seninle yeniden filizlendi
Gökyüzüme tebessüm indi
Çocuk kalbim gözlerinde kaybolmak istedi


Yarýn kim bilir nelere gebe beklemekteydi...
Peki ama hasretin bitip tükendi mi?
Ýlk günkü tazeliðinde hep ayný yerde zamanýný beklemekte...
Bugün deðil belki ama bir gün elbette...







KELEBEK...
Sosyal Medyada Paylaşın: