Hani demiþtim ya size insanlarýn görünmeyen yüzleri vardýr. Týpký kelimelerin insanlardaki ettiði tesire karþý. kiminin gönlünde bir sýrmýþ o kimin de dilinde bir kelime bunu anladým. Ne zamana kadar sürecekti ki bu neyi paylaþamadýk biz. Durun ben size söyleyeyim. Ýnsaný insan yapan þeyin sadece kendisi olduðunu. Dýþa baktýlar içi görmediler. insaný sadece þekilden ibaret olduðunu sandýnýz asýl manaya ulaþamadýnýz. Aklýn ve kalbin yolculuðunda kayboldunuz. Bundan dolayý insanlar güvensizler dayanacaklarý bir söz öbekleri bile yok artýk. Hep yanlýþýn peþinden koþtular doðruyu unuttular. Þekil dediler kendilerini unuttular. Güzellik dediler ama kalbin iyiliðini unuttular. Týpký kendilerini unuttuklarý gibi. Ne zaman böyle olduk biz. Suret dediler sireti yok saydýlar varlýk dediler yokluðun üstüne çizgi çektiler ben dediler ama bizi sildiler. Ýnsaný insan yapan þeylerin önüne prangalar koydular.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çilekeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.