Kuzguncuk tepesi üstünde ay, þâhane
benimse efkârým hayli zirvede
Sen ki bu mekânda deðilsin
derin düþüncelerden sýyrýlýp
alýngan duygularla
kolay deðildi bir ömrü devirmek
١
Zihnimin ortasýnda
yine keskin sessizlik
nefesime karýþan nabýz
içimdeki haklý telaþýn sesidir bu
damarlarýmda olsa da ufacýk rahatlama
ya göðüs boþluðumda çalkantýlar
hangi fragmanýdýr gönlün
karanfil kokan terin
saçlarýmdan kaybolana dek
küslüðümü yüze vurup durdu aynalar
٢
Rýhtýmda on dokuz otuz vapuru
ýslatmaya müptela mevsim yaðmurlarý
titreyen sulardan bellidir soðuk havalar
balýkçýnýn önüne toplanmýþ kediler
iþten, eve yetiþme telaþýnda kadýnlar
balçýk suratlý adamlarýn adýmlarý, aðýr
kendimi bildim bileli düþ yokuþu hep kalabalýk
radyoda mesai sonu
sokaklara taþmakta
Suzînak þarkýlar
٣
Yýllardýr ilham arýyorum
annemin sesinde
avuçlarýnda su
bir sabah duasý
ya da bir elma þekeri
þu koca þehir bile almýþken nasibini
günden arta kalandan
bitimsiz sonsuzluk ölümün eþiðinde
özden, göze yaþamak ölmek içinse
deðiþtiremezdim ki bu olaðan akýþý
٤
Þu karmaþýk dünya üç istek, çok kelime
içimin hüznüne gülümsüyor
küçüklüðümün kýz çocuðu
deliye vursam kendimi
zaman bergüzar
beni yargýlar
Hesabým benimle ilgili
yýkýlmak,
soðuk bir dað öyküsü
iflasým, sükût
hâlimi arzetmeye koþtukça
namümkün yýllarý yakalamak...
٥
٥
٥
GülRa_