Oysa konuþuyoruz Seninle Öyle içimizden Öyle sessizce Oyle derinden Öyle karýþýk bilmece
Ve ben yazdýklarýný bazen Yenice fark edebiliyorum Görüyorum Vakitsizlikten Bilemeden Ve hayret ederek Sonra Yazýp da eklemediklerimle Vaktini beklemek Ve belkide sonsuzca Beklemek Özlemek
Þu hayatta þýmarmaya Fýrsatým oldu mu ki Sevgili Öyle daldým ki bir yola Dur durak yok Yeterince gecikince hayata Öyle bir çizgide Çabalarcasina Ölümüne tükeniyorum Desem Ölümüne yorgun ömrüme
…
Sonra Nasýl sevmem Diyorum arada da olsa Yazabilmeyi El etek çeksem Hani kaybolup yok olsam Ne olur ki Hani seni Bilememek gibi Yaþayamamak gibi özlemek Ki ölmek, ölebilmek Elde olsa
Seni kendine sevdiren Sevilirken Omzuna kanatlarýna onca Konan kuþlarýnla Hele bunca kucaklamýþken Bunca güzel sarýlmýþken O bakýþlarýyla boncuklara O sesleriyle sýrlara Belki yarý hayal Yarý gerçek bir paralelde
Sorma hiç Sevgili Aþkýn, sevgin Yoluna düþmek beni Beni, bak neyledi Nerelere getirdi
…
Öyle çok düþünceler Dönüyor ki içinde, içimde Bir açýdan Bir bakýþtan da Öyle saçma Geliyor ki Bazen Sevgili
Bir ömürlük zaman Bu terelelli Þu alengirli O rotasýz belirsiz Dünyadan geçerken Nasibince hamd ile
Sadece Ve sadece Ancak Ýzlerini, okuyabildiðimi Bir iki cümle Çalmaktan, Eskiz yapabilmekten Ve baþka Hiç bir adým Hiç bir nefes soluk Atamayacaðýmý Öteye geçemeyeceðimi Sanmak, düþünmek
Bir ömür geçerken Bir diyardan Þu dünya gözü Ne olursa olsun Seni bir kez bile karþýmda Yakýnýmda Hiç göremeyecekmiþim gibi Hâlâ hayatta iken O sesini duyamayacaðýmý Zannetmek Olamayacak olmak Öyle saçma geliyor ki Rasyonelce
Hani bir salonda Bir mekanda Bir meydanda Toplaþsalar, toplaþsak hepimiz Bir araya getirseler bizi Keþiþsek, dikilsek Yaklaþsak Davet, lütfedilmiþ edilmiþ gibi Sýralansak, çarpýþsak Serpilsek Daðýlsak, sallansak Saçýlsak, derilsek
Hangi maske Hangi aksesuar Hangi makyaj Hangi imaj altýnda Olursa olsun Hangi aynada Hangi desende Hangi zeminde
Çekip çýkarýrým ya seni Ýçlerinden, dýþlarýndan Aralarýndan, ayrýklarýndan O orta yerinden O en derininden Çýrpýnan, vurulan Devrinen Kalbinin Sadece bakýþa bakýþa Anlaþýrcasýna
Ýþte Sensin derim Sensin Ýzini izime Sözüne Özüne Mühürlediðim ….
Sesini Duyabilmek var ya Ne çok þýmardým Sevgili Ne çok Bir bilsen Ölsem o gözlerinde Ölsem….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha Türkmen Çiçekoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.