AH BU YENİ YETMELER (ORATORYO)

Malum yaz günü düðün dernek bol etrafda tüvek dabanca fiþek sesleri yanýyor ortalýk.Çalgýcýlarýn söylediði havalar biri birine garýþýyor.Gaç bi düðüne gideyim de toyga filan yirim belki Bekir emmimide görüsem oynarýz iki gurtlarýmýzý dökeriz didim.Aþþa mahalleye çalgý sesine doðru yörüdüm düðün evini buldum.Hayat gapýsýnýnýn yanýna gazanlarý gurmuþlar toygalar,pateler,etler biþiyor.Baþýnada iki yaþlý ebelerim oturmuþ gafa gafaya virmiþler öyle govulaþýrlar.Bi selam vireyim didim hemde hal hatýr sorasým geldi.Ebee golay gelsin dimeye galmadan golaysa baþýna gelsin diye biþirgeci elime dutuþdurdular gazanlarýn altýna saman galattýlar.Bende gýramadým oturdum yanarýna kimin oðlusun kimlerdensin derken sohbet goyuldu. Siz bene iþ buyurdunuz ya acýsýný çýkarmamý diye bi gaz virdim ebelere.Ebe didim siz bu yaþta bu tozun dumanýn içinde canýnýz çýkacak öyle uðraþýrsýnýz da bu gençler niye size yardým itmezlerde zöv zöv gezerler olmamýþ bunlar ha az oynayývýrsalarda þurda iki iþin ucundan dutsalar sizde böyle yorulmasanýz didim amma dimez olaydým bi yillendiler bi gaza geldiler gýzýný oðlaný bir birine gattýlar viriyorlar ayarý saydýrýyorlar makineli tüvek gibi.Hatta hýzlarýný alamadýlar bide ýrametlik sarý ümmet dayýmýn masares gibi þu dizeleride tek tek saydýrývýrdýlar
AH BU YÝNÝ YÝTMELER AH
Viti guzum bu gýzlar yüzlerini boyaya gömmüþler,
Ondört mumura lambayýmýþta yini sönmüþler.
Gözünü baþýný boyamýþlar maymuna dönmüþler,
Gaç anam gaç olmamýþ bu yini yitmeler.

Ýstemeye gelirler düðürcü beðenmiyor,
Burunlarý pek havada yire inmeyor.
Kör eþek ellerinden yim yimeyor,
Kendini biþii sanmýþ bu yini yitmeler.

Zabah güneþi üstlerine doðar uyuyup batýrlar,
Ýþ güç bilmezler guzum öðlene gadar yatýrlar.
Ýl içine garýþmaz bizim bu goca gatýrlar,
Evden dýþarý çýkmaz bu yini yitmeler.

Ellerinde televon çekilirler köþeye,
Çatlasanda garýþmazlar biþeye.
Kakýpda süpürge çalmazlar eþiðe,
Vardýðý yirden gelir bu yini yitmeler.

Oðlanlarý sorma guzum öyle noolmuþlar,
Saçlarýný dikmiþler nem ne þekil olmuþlar.
Ellerinde caðla bira tahta gibi galmýþlar,
Sararýp solmuþlar bu yini yitmeler.

Bizim zamanýmýzda böylemi iderdik,
Kerme kaldýrýrdýk goyun guzu güderdik,
Agamýzýn yanýnda iki büklüm giderdik.
Viti bacým olmamýþ bizim bu yini yitmeler.

Goca aðþama gadar burçak yolardýk,
O yorgunumuzunan evin iþine dalardýk.
Çocuklar aðlaþýrdý emziðe lokum dolardýk,
Bize çekmemiþ guzum bu yini yitmeler.

Ebe didim zamanýnda sizde sevdiniz,
Samanlýkta yavuklunuzu azmý beklediniz.
Guyularýn baþýnda þeker fýstýk yidiniz,
Devir deðiþti ne yapsýn yini yitmeler.

Aðzýma iki laf geldi bende söyledim,
Valla gýracak üzecek biþey demedim
Sað yanýmdan mes lastiði öyle bi yedim,
Körolasýcalar didi bu yini yitmeler.

Savunayým Didim dimeye galmadý,
Ötekisi biþirgeci boynuma doladý.
Ýki daþ köteledi ardýmdan govaladý,
Adam olmaz didi bizim bu yini yitmeler.

Kuzörenli Þair
Halil KARADERE

Sosyal Medyada Paylaşın: