Bazen gülerek geçeriz ya duyduklarýmýza Þu sanmalar yok mu ne de tuhaftýrlar ya Her þerrin üstesinden gelmenin farklarýný Görmemiþlerse nasýl bilirler kazanýmlarýný Beðeniler arasýnda stres yaþayanlar da var Beðenmeyi ufkundan geçiremeyendedir har.
Sadece egosunun hizmetkârý kýlýnmýþ çokçasý Ýnsan gibiler görünüþte ve fakat var olan astarý Ýçeriklerinde öylesine bir kokuþmuþluk hakimken Nereden bilecekler düþkünlerin halini, nereden.
Bir þair diyordu, insan çok, insanlýk karaborsa Maddi kazanýmlarýn kölesi olmuþlar, çoðu hasta Bu vahim durumlarý normal zanný yaktý cihaný Geçince maddi kazanýmlar ele, terk etti fýtratý.
Ýnsan kavramca çok yönlü, öyle de derince Ýçin ýsýnmýyorsa yaklaþma, deðmesin ateþi Kimi yaz gününde harlýyor közü, yürek yakar Kimiyse kara kýþta masa, sehpa, sandalye yakar.
Nedendir þu bananeci, umursamaz türlü tavýr Oysa her birimizin özünde deðil mi ayný hamur Koy bakalým ötekinin yerine kolaysa kendini de Ne güzel söylemiþler nasihat olsun diye sözü Ýðneyi kendine batýr, çuvaldýzý da ele.
Þimdi anlatabilir misin sendeki hezeyaný, düþün O hep sende kaldýkça, gitmeyecektir buruk hüzün Bir el, kol, omuz ve her neyse deðseydiler bitmez Paylaþmalar olmadýkça dostlar, derler de çekilmez.
Her sýkýntýyý dinlerim sanki benimmiþ gibi Bir kere dahi diyemedim, kaldý içte bendekini Ve anladým ki yalanlar içinde, riyalarla nefesleniþ Nasýl olacak da doðacak sana gün, güneþ Ýçleri kemirip duracak bitmeyen bir serzeniþ.
Arýlardaki hengameye bakýþta imrenidir manzara Yok orada; sen, ben, büyük ve küçüklükçe yaygara Mesele gelince bize, karmakarýþýk oluyor þu dünya Yazdýklarýmýzda sitem var, bekleyiþ var, hep var Özeleþtiri yapanlar çoðalmalý ki, deðiþsin düzen Kalmasýn aramýzda sizi, bizi , ötekilerini bir üzen.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan KÜLTE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.