Tahmin edemezsin ruhumda açýlan gediði Ütopik duygularýmýn çömeliþlerini Kýrgýn çiçekler gibi oluþumda Evrim geçiren insani yanýmý Anne! Namütenahi Ýçinden çýkamýyorum davalarýn Þerhini dile getirmekse iç yarasý Lâ edri En nihayetinde bir adý var bu gidiþatýn Rencide olan uykularýmda içyüzleri
Sapýttý inaçlarým Anne! Eli kolu çok uzun sahte yüzlerin Ne oldu narin duygularýma ! Filizlendi yarenleri mistiklerinde Ortalýða düþtü aþkýn adý Ne oldu bitti topraðýnda; Nemidanem miþ Ýçerlendim önsözünde Anne! Sen sev ben geliyorum diyenin gölgesinde Ýç sesim de biriktiriyorum ölüm senfonisi. . . .
Cennetten uzak Cehennem’e yakýn duasý Sesimle birik(t)ir Sen amin de ben geliyorum Anne!
Ahbende
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahbende Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.