hüzünlü yaz
HÜZÜNLÜ YAZ
Ey huzur güneþi ey nurun özü
Eksilmeyen eskimeyen hakikat
Gizlinin saklýnýn parlayan yüzü
Ey Ýlahi gerçek asil nasihat
Sýk silkele bütün azalarýmý
At bu acý zehri iliklerimden
Aðrýt incit acýt cancýðazýmý
ýstýrap çekilsin kemiklerimden
Ýçimi kemiren bir marazým var
Kesiyor türaptan ayaklarýmý
Bir hayasý zebun edebi murdar
Bal sürüp kirletti dudaklarýmý
Bu yara içimde ölümsüzleþti
Can fakir fukara Ruhum yoksul aç
Cürmüm irileþti derdim devleþti
Þu zonklayan baþým sukuta muhtaç
Nevbahar gecikti hüzünlü bu yaz
Sesi duyulmuyor göçmen kuþlarýn
Gönlüme kýraðý düþürmüþ ayaz
Kanatlarý düþtü kýrlangýçlarýn
Misali ahval bu söze ne gerek
Acým aðýr keskin hicraným taze
Ölümden ötesi yokmuþ diyerek
Bütün umutlarý döktüm denize
Muhittin Laçin ( Misali )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.