İnsan biriktir
Hey gönül bu ne tafra, bu ne kibir
Bir gün senin de çýraný yakarlar
Sözlerimi aklýnda tut bir bir
Þansýn yoksa temmuzda düþer karlar
Yollarýný gözleyen "yarin" olsa
Bu gün degilse bile, yarýn olsa
Asla bitmez sandýðýn "varýn" olsa
Delik kovayý doldurmaz akarlar
Mal mülk geçici, sen insan biriktir
Þan þöhret boþmuþ, sen ihsan biriktir
Verdiysen böbürlenme, büyük þirktir
Yüzüne gülüp, sonra kulp takarlar
Eksik olsun seyisler, Arap atlar
Haram malýn foyasý çabuk patlar
Býraksan da geriye katlar, yatlar
Tabutuna son çiviyi çakarlar
Göksel’im, tek kalsan da doðruyu seç
Gerekirse hem yardan, hem serden geç
Hak yerini bulucak er ya da geç
Niyet kötüyse, kem gözle bakarlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.