Halkýn Meclisi sanki halkýna düþmân oldu, Tepeden týrnaða çürüyen mekândýr bugün, Bu zulümden bütün millet þimdi dumân oldu, Bir adalet vardý o’da periþândýr bugün.
Bunca zulüm, bunca cefa, nedendir insana, Düþersin sen de bir gün, herkes gibi lisâna, Gelenler gidiyor dünyadan, bir ders alsana, Mahþerde seni kurtaracak, imândýr bugün.
Þahinlerin yerini þimdi aldý yarasa, Bal ile kaymaðýn yerine geçti bu yasa, Etrafýmýzý saran, deyyuslar var devasa, Onurumuzla oynanan bir zamandýr bugün.
Hâkim’ler hüküm vermez, almayýnca rüþveti, Hüküm ile alýrlar, makam, mansýp, þöhreti, Halk nereden bilsin, Dini, islamý, sünneti, Hazan oldu adâlet, yerle yeksândýr bugün.
Hiç bir meseleyi çözmüyor gelen âmirler Zaten tutmaz altýnlarýn yerini demirler, Merhametsiz, adil olmayan, Ulül-emirler, Korkarým Sizinle saf tutan þeytândýr bugün.
Ýlimden, irfândan hangi hikmeti aradýn? Fani geldiðin dünyada, ne iþe yaradýn, Halk’a zulm’etmek ise eðer senin murâdýn, Dünya kimseye kalmayan bir yalandýr bugün.
...andelip...
Sosyal Medyada Paylaşın:
andelip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.