Sesim derdest oldu boþlukta. Al kýzlarý yolumu çekti rahvan atlarýyla. Ayrýlýk; azgýn bir fýrtýna oldu, uludu durdu kapýlarda...
... böylece merhaba dedim, düþtüðüm tuzaklara...
Merhaba; Ey kayýp olanýn yolunda sabaha eriþim. Ýman kemiðine çekilen hezimetim. Üstüme basýlmýþlýðýn belgesi çamur izim.
Merhaba ; Þakâvet ve habâset deryasýnda denge kuramamýþlýðýmýn aðýr faturasý, iç çekiþim. Tufan içindeki eðik çizgim. Düþmüþlüðüm, Ve doðrulamamýþlýðým kýrk yamalý caným ile azgýn sularda.
Lapa lapa yaðarken perçemlerime ak sûretli hebâ, Ey canfeda eyleyiþim her yaramaza, merhaba ..
Merhaba ey del’olmuþluðum, suyumu bulandýrana. Durulmuþluðum, bükülmüþlüðüm vav gibi yaradanýn huzurunda.
Merhaba.. Özümün en ince noktalarýnda lam-elif sesiyle tekrar eden, ulu seda ;
"Feinne me’al’usri yüsrâ."
merhaba...
Hümaþah 🕊️
Aralýk (Dönüþ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Hüma- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.