"GARİP" NEŞET ERTAŞ'A
Garibin serveti dertli sazýydý
Muharrem ustadan kaldý dediler.
"Melo kýz" solunda ince sýzýydý
Çocukken, kalbini çaldý dediler.
Ana’yý yitirdi sabi çaðýnda
Boynu bükük gezdi çiçekdaðýnda.
Ýbikli köyünde, yad bucaðýnda
Gözünün yaþýný sildi dediler.
Yaralý Ceylandý, sürgün gibiydi
Avcý namlusundan vurgun gibiydi.
Eþ, dost,aþirete kýrgýn gibiydi
Felek Ankara’ya saldý dediler .
Ankara’da yaktý bir maral gözü
Sineye kor döktü Bolu’lu kýzý.
Saman pazarýnýn topraðý, tozu
Ömründen ömürler aldý dediler.
Titretirken sekiz perde sazýný
Teller aðlatýrdý acem kýzýný.
Zâhide döverken iki dizini
Leyli yâr aklýný çeldi dediler .
Görenler þaþardý, mecnun’du hali
Gönlünde közlendi sevdanýn külü
Hâlden anlamayan dedi ki, deli
Divâne borandý,yeldi dediler
Memleket, minnetle adýn anarken
Her tutuþan dili Neþet sanarken.
Bu gurbetlik yetti ,gayrý dön derken
Menzil Almanya’ya oldu dediler.
Garip bülbül düþtü yine yollara
Gölgesi üþüþtü gâvur ellere.
Allý Turna küstü bozkýr çöllere
Kelep kelep çile yoldu dediler.
Almanyada hâyli zaman kalýnca
Geçim için düðün,dernek çalýnca.
Hasret sancýsý da mihmân olunca
Bir de duyduk Neþet geldi dediler.
Sesi inletirken göðün yüzünü
Çiðnerdi avazý sözün özünü.
Dert,Ýzmir’de buldu onun izini
Hastaymýþ ,irengi soldu dediler.
Anýtý dikildi gönül daðýna
Kýrþehir ilinde, gonca baðýna
Þan þeref veripte ced ocaðýna
Yoruldu, uykuya daldý dediler.
Dostlarýmdan
BOZKIRIN TEZENESÝ
Türküleri söylenir düþmez asla dillerden
Gönüllerin teline dokunur sazýn sesi.
Sevgisi hiç eksilmez yerleþip gönüllerden
Efsanedir kalplerde "Bozkýrýn Tezenesi"
Leyla’sýydý yazýný gelip kýþa çevirdi
"Gönül daðý’na "yaðmur, kar ve boraný devirdi.
Göönümüze çok güzel nâmeleri deðdirdi
Kemânedir kalplerde "Bozkýrýn Tezenesi "
Türkmenoðlu diyor ki; kalpte anýsý kaldý
Gönlünden gelenleri,sazla söyleyip çaldý.
Kýrþehir ’i onunla müziðin þehri oldu
Þahanedir kalplerde "Bozkýrýn Tezenesi "
Türkmenoðlu ÞÜKRÜ ATAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.