Hayat Dostlarla Güzel

Dost kimdir ey oðul, biliyor musun gerçekten?
Baharýn getirdiði deðil, kýþýn soðuðunda belli olur.
Ýpek yastýkta yatan mý dostun,
Yoksa taþýn üstünde uyuyana omuz veren mi?

Bir kuþun kanadýnda taþýdýðý yük gibidir dostluk,
Hafif ama bir o kadar deðerli,
Uçurur seni göklere,
Ama rüzgar esse damlasýndan ferahlarsýn...

Zor günlerde belli olur dostun özü,
Dert dalgalarý vurduðunda kýyýya,
Kim yanýnda kalýr, kim savrulur?
Kim tutar elini, kim býrakýr?

Darda kalan bir gönlün testidir bu,
Ne çok sevenle dolarsýn,
Ama ne az hakikatle kalýrsýn.
Dost darda belli olur,
Ve o zaman anlarsýn;
Kim sýrtýnda bir yük, kim bir dayanak...

Kavgada tanýrsýn dostunu,
Kalabalýkta deðil, yalnýzlýkta.
Bir fýrtýna koparken omuz omuza,
Kim siper olur rüzgara,
Kim arkadan vurur hançeri?

Ey zaman, seni test etme çalýþmalarý bu dostluklar,
Her giden dostla bir adým daha büyüdüm.
Kalan dostla bir ömrü daha kazandým.
Sen öðret, ey zaman,
Kim gerçek, kim yalan?

Dostunu görebilirsin,
Darda gör, zorda gör, kavgada gör,
Ama en çok da menfaatine dokunduðunda gör.
Çünkü gerçek dost,
Menfaatte de dost kalabilendir...

Ve unutma;
Dostluk, bir ateþin közüdür,
Yakar ama ýsýtýr,
Doðru yerde tutmazsan kül eder.
Ama doðru ellerde
Hakiki bir yüreðe dönüþür...

Bu mýsralar sana öðüt olsun ey oðul,
Onun dostluðu, dost deðildir;
Ama hakikatle yoðrulmuþ olan,
Bütün ömre bedeldir.
Kavga da görsen, darlýk da,
Dostun, gönlünün en kýymetli hazinesidir...

Bahadýr Hataylý/13.11.2024/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: