Yolunu Yalnız Bulamayanlardan Mısın?
Sebatým nazara gelende,
Sabrým sorguya durur.
Zaman engel olunmaz bir týmar
Zaman alýr,zor olur. Zaman alýr yok olur.
Kendini vazgeçilmez sanan her kimse
Aldanýr arz eder, talep bitse de
Kendini en güçlü mevcudiyet sanýr.
Zira köy yýkmak
Bir þuuru sakara aittir.
Benliðini bilene, aynalar gerçeði yansýtýr. Gerçeði göremeyen her bakýþ,
Kendini en yüksek makamda sanýr.
Her bitiþ baþlangýca gebe deðil mi?
Mecburiyeti yok ki sana yaþamýn,
Sabahý olmayan bir gece mi olur?
Nefsine muallim olamayan her kiþi,
Fýtratý ezadýr doðru bildiðini sanýr.
Uçmaða gider yollar, bilmeli kiþi kendini.
Kâlû Belâdan baþlar dünyevi yolculuk.
Sekâret sancýsý son buluncaya dek,
Bu dünyada uyanmadan gider öbürüne.
Kendini semâda ermiþ ulema sanýr.
Makberde bitmez bu yolculuk.
Beyit 289:“ukuþun agar ol biligin bedür
bu iki bile er aðýrlýk körür”
Beyit 289: “Ýnsan akýl ile yükselir, bilgi ile büyür; bu ikisi ile insan itibar görür.”
Yolunu yalnýz bulamayanlardan mýsýn?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.