ey kalbim! söyle senin için daha ne yapabilirim.. s’ol anahtarý ç’evrilmiþ dokuz sekizlik bir ezginin ritmindeyim "son dans" bir tahta merdivenden gökyüzüne varýyorum kuru dallar çatýrdýyor zihnimde -uçsuz bucaksýz bir eylem bir salýncak kurulmuþ göðe ince bir sicimle süreyyaya baðlý mavi patiskada bir g’ize rastlýyorum aþaðýya bakýp -yukarýya düþüyorum bir ýþýk huzmesi kaplýyor geceyi kâinat d’evriliyor gözlerimin önünde küme küme yýldýzlar avuç avuç yakamozlar rakseden pervaneler -s’arýmsý yeþil ateþböcekleri kana kana içiyorum okyanustan derin derin soluyorum atmosferi yorulana -içim dýþým bir olana dek -kâðýttan gemiler yapýyorum sonra -sen geçiyorsun sokaðýmdan sen yürüyorsun gökyüzü yeryüzünü kýskanýyor tüm gemilerimi ateþe veriyorum su’yun sancýsý baþlýyor biz seninle /çok baþka olabilirdik kutup yýldýzýný kendimize pusula yaparak þehrin en yüksek tepesine çýkýp samanyolundaki tüm s’i mgeleri isimleriyle seslenmek suretiyle avcumuzun arasýna sayabilirdik önümüze çýkan ilk araca atlayýp hiç bilmediðimiz bir ilçenin caddesinde sanki deðerli birþeyimizi kaybetmiþcesine sokak sokak çoðalabilirdik bir deniz kenarýnda öyle alelade bir banka oturup deminde bir bardak çayýmýzý yudumlarken top oynayan çocuklara karýþabilir bin yýl süren bir muhabbetten sonra geceyi üzerimize örtebilirdik s’arýmsý yeþil bir ateþböceði hakkýnda saatlerce konuþtuktan sonra ortak bir karara varamasak da gözlerimizle birbirimize kahkahayý basýp günün sonunda yine el ele tutuþabilirdik oysa "bizi vuruyorlar" zaten bizi hep vuruyorlar zaten hep bizi vuruyorlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
bayduygusal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.