Dikenlerle sarýlmýþ bir sessizlik, Çölün ortasýnda bir dirençtir kaktüs. Gölgesiz diyarlarýn yoldaþý, Susuzluða inat, Bir damlada büyütür yaþamý.
Güneþin yakýcý öfkesine karþý, Göðsünü gere gere durur. Ne rüzgâra boyun eðer, Ne de yýldýzlara hasret kalýr. Kendi baþýna bir evrendir kaktüs, Kendi kendine yetmenin öðretmeni.
Herkes çiçek ararken renkte, O, dikenlerinde saklar güzelliðini. Dokunmak isteyen cesaret ister, Ama anlayan bilir; Sevgi, bazen dikenlidir.
Kaktüs, Bize sabrý ve gücü fýsýldar, Ve der ki: "Köklerinle tutun, Hayatta kal. Çünkü güzellik, En zorlu çöllerde bile var."
Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Bayram KURT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.