A N N E

Fersiz gözlerinde bir katre ýþýk,
Belki bir umudu müjdeler anne.
Gel gör ki dünyada her þey karýþýk,
Güneþe kapalý perdeler anne.

Yollarýn sonuna erdi kafile,
Peþinden yürüdük koþtuk nafile.
Gün süzüldü çoktan indi sahile,
Kuytularý bastý gölgeler anne.

Sanma ki cihanda ünümüz vardýr,
Nice hoþ yaþanmýþ günümüz vardýr.
Anýlarda kalan dünümüz vardýr,
Ah, þimdi nerdeler nerdeler anne?

(Taþova, 11.05.2008)

Ali Rýza Atasoy



Sosyal Medyada Paylaşın: