dayýlanmak kolay
yaþanan günlerin gelgitleriyle.
sussam yüz, konuþsam elli yýlýný alýr,
baþka pencerelere güldükçe.
beni unutman...
/ düþündüm de
hiç bir kiri benden deðil,
kendi sokaklarýnda evcilik oynayan kýzýn./
çünkü bende biraz çocuk,
bende sevgiye açtým.
ve öyle çok canýmý yakýyordu ki
yýrtýk ayakkabýlar içinde sana getirdiðim yüreðim,
sevdin, sahiplendin, saðol.
peki sonra?
sonra onlarý nasýl aldýn da kaçtýn?!
yol ve yolcu tarifleri düþüyor
yapraklarýný eksilten takvimlerden aklýma.
bir þoför, üç muavin düþüm olmayacak örneðin,
sensiz ve en çok kendime karanlýk yollarda kaybolduðumca...
yani þimdi sen gittin mi?
hala seni gördükçe durup binmeni bekleyen
minibüs þöförlerinin de hatrýný kýrýp...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.