Vefasızlar

Vefasýzlar

Bir zamanlar yürek yüreðe,
Bir sözüyle yýkýlmazdý gece.
Þimdi ise suskunluk var,
Kim bilir neden, niye?

Sözleri vardý yýldýz gibi parlak,
Dostluklarý sanki kaya kadar saðlam.
Ama gün gelir, yollar çatallanýr,
Ve insan, insana yabancý kalýr.

Vefasýzlar, gölge gibi kaybolur,
Sözleri, rüzgarla savrulur.
Anýlar, bir bir solarken,
Kimse dönüp bakmaz geriye.

Hani nerede o sýcak eller?
O gözlerdeki güven dolu seller?
Gittiniz iþte, hiç düþünmeden,
Ardýnýzda boþ kalan yerler.

Vefasýzlar, unutulur sanmayýn,
Gönül yarasý kapanýr mý ki kolay?
Ama unutmayýn, bir gün siz de,
Ararsýnýz o eski dostlarý, belki de...
Sosyal Medyada Paylaşın: