Babasý ölene yetim, Annesi ölene öksüz dersiniz. Ya evladýný kaybedene... Buna ne denilir, bilir misiniz?
Bir anne, boðazýnda düðümlenen sessiz bir avaz. Bir baba, sýrtýnda hiç gitmeyen acayip bir ayaz. Mezar taþý her mevsim çok soðuk, Onlarýn ateþi hiç közlenmez, hep alaz.
Ýki gözünü kaybetti anne aðlamaktan, Ýki büklüm oldu baba ýzdýraptan. Evladý ölene ne denir, bunu henüz bilen yok. Belki, arif olan bilir ama bu acýnýn tarifi yok.
Cahit Fýkýrkoca 27.11.2024, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
cfikirkoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.